23 februari 2022 " Ja hoor, Fotografie-Linda is er nog!" 

Het is een lange tijd geleden dat ik een BLOG heb geplaatst. Eerder kreeg ik al veel vragen of ik nog fotografeerde. Jazeker doe ik dat!! 

De ene maand is het drukker dan de andere maand en dat is oké. Ik heb alleen minder behoefte en tijd. Alhoewel, tijd heb je altijd, maar wil je er de tijd insteken is de vraag. En die behoefte had ik niet. Fotografie-Linda loopt immers prima zo naast mijn leven als mama, vrouw van, vriendin, zus, familielid en leerkracht ondersteuner.

Want ja, veel BLOGS gaan over fotografie-Linda en het hele verhaal erachter, het leven erachter.
Voor mij is het heel belangrijk (en ik denk voor iedereen!) om balans te hebben. Inmiddels werk ik 3 dagen bij Orion Leiderdorp als leerkracht ondersteuner. De dinsdag en woensdag ochtend ben ik dus lekker vrij. Maar er is zoveel te doen, dingen die moeten, dingen die mogen en dingen die je heel graag wilt of niet wilt missen!

Dus ja ik fotografeer zeker nog, mijn ruime studio is nog altijd beschikbaar voor de mooiste portretten, familie, New born, bollebuiken, zakelijke, er is veel mogelijk! Wel ben ik kritischer geworden wat ik wel en niet aan neem, ik moet er energie van krijgen, het moet iets moois worden wat in mijn straatje past. Of dat nu in de studio is waar ik mijn creativiteit in kwijt kan qua belichting. Of dat het in een vrije sfeer mooie foto’s van een familie op het strand of duinen is. (En het voorjaar komt er aan dus ik heb er weer zin in!!!) Beide doe ik heel graag.
Maar reclame maken, nee ik investeer daar minder in als voorheen. En dat voelt goed, mensen weten we te vinden en wie niet, is ook oké. Er zijn immers zoveel (hobby) fotografen alleen al in Wassenaar.
Vandaag kreeg ik ook de vraag of ik niet meer Blogte….Maar ook daar had ik een tijdje geen behoefte aan, het werd iets wat moest, ipv dat ik er energie van kreeg. Ook maakte ik, zoals wij allemaal een lange tijd niet veel bijzonders mee…. Al was het (en is het) een bijzondere tijd.

En toen opeens…. had ik even de behoefte om te schrijven, achter mijn computer in een heerlijk zonnetje!
De afgelopen periode, het was veel schakelen voor ons allemaal. Thuis, kinderen wel en dan weer niet naar school… Op werk, kinderen naar huis sturen omdat ze klachten hebben… Personeels te kort omdat collega’s dan wel niet zelf of met kinderen met klachten of een positieve test thuis zitten. Fotografie-Linda, dan open, dan dicht….mezelf afvragen welke shoot ik wel en niet kon aannemen ivm de regels. Kortom…. Schakelen en dat koste best veel energie. Al met al zijn wij  ook de lockdowns prima doorgekomen, ervaar ik het in zijn totaal echt niet als heel heftig. Al is het heus wel eens pittig geweest. Pepijn en Mees hebben laatst zelf Corona gehad. Beide gelukkig niet ziek! Maar daardoor wél teveel energie om 8 dagen binnen te zitten, niet te mogen spelen met kinderen op het plein, niet naar school te mogen. Ondanks dat ik mijn booster gehad had en volgens de regels mocht werken, wilde mijn collega’s dat liever niet. Ondanks dat ik graag wilde werken, snapte ik dit volkomen! En toen die knoop doorgehakt was, kwam er een rust over mij heen. Ik hoefde me niet in allerlei bochten te wringen om het met de boys te regelen. Ik kon wanneer Marco thuis was wel een wandeling maken om mijn hoofd te legen en kon zelfs even snel een boodschapje doen. De jongens kregen meer scherm tijd als normaal, en dat werd gewaardeerd haha.  Zowel Marco als ik hebben geen corona gekregen van de jongens, best een gek idee. Ook een week later van kinderen op werk heb ik het niet gekregen. Ik hoop dat ik mazzel blijf hebben!

Nu lijkt het allemaal (voor nu…voor hoe lang?) weer even beter te gaan… Nederland gaat open! Ik ben toe aan de voorjaarsvakantie, al gaan wij dit jaar helaas niet weg. Maar even uitslapen, doen wat we willen, waar we op dat moment behoefte aan hebben, ja daar kijk ik naar uit, ik ben er aan toe! En dan… we mogen weer feestjes vieren, verjaardagen, borrels, laat dat voorjaar maar komen!
Twee weken geleden vierde we Marco zijn 50ste verjaardag al, wat is dat dan weer wennen… Maar ook zo erg genieten!!! 

Laten we het leven weer beetje bij beetje oppakken, weer normaal gaan doen, genieten!!!

28 Mei 2021 " Www.fotofabriek.nl "

Ik heb een leuke samenwerking met Fotofabriek waar ik mijn foto's altijd laat drukken. Ik ben altijd super tevreden over hun kwaliteit, service en snelheid! Want dat is soms voor bepaalde opdrachten ook gewoon héé; fijn. Maar het is me ook nog wel eens gebeurd dat ik net op het nippertje aan vaderdag dacht en alles nog gewoon op tijd binnen was. Ik heb bijvoorbeeld de boerinnen kalender daar laten drukken, grote prints voor aan de muur en de ree van prints die ik laat drukken. Ook kun je een mok bedrukken voor het afscheid van de juf of meester. 

Ondanks dat alles nog niet terug naar normaal is, mogen we al wel weer wat meer in deze corona crisis. En ondanks dat ik zelf echt nog niet in een vliegtuig stap, zijn bagagelabels altijd fijn! Want mijn jongens laten nog wel eens als we een weekje weg gaan ergens hun tas slingeren.... Dus ik was blij verrast dat ik dit keer bagagelabels mocht testen van Fotofabriek! Ze waren zoals altijd super snel binnen, 5 labels met een foto van Mees erop, en ons adres en telefoon nummer. Super handig voor wanneer wij van de zomer met ons koffertje naar een heel leuk vakantie park gaan. Maar zeker ook wanneer we (en ja ik hoop dat dat weer snel allemaal kan én ik me daar prettig bij voel) met het vliegtuig gaan. Met de foto van jezelf of je gezin erop, mis je je koffer niet, die lijkt op die van iedereen. Dus dat scheelt je weer een rondje koffers kijken! En kun je eerder van dat heerlijke koude drankje of ijsje op het zonnigge terras genieten! 

Dus ik zou zeggen klik op de banner hierboven en bestel snel jou bagagelabels, kalender, mok of print de mooiste foto's van jou shoot bij Fotografie-linda.nl !!!

7 Maart 2021 " Miss Nederland to be..." 

Mijn Blog is zoals jullie merken na mijn korte break nog niet cnstant. Maar eigenlijk vind ik dat wel prima! Schrijven of posten om het posten vind ik een beetje mijn doel van mijn blog voorbij gaan! Wat ik wil uitdragen is natuurlijk je gevoel volgen, doen waar je energie van krijgt en doen wat goed voelt. Nou dat heb ik gedaan, want ik heb heerlijk achter de camera gestaan afgelopen weken.

Ik had een familie shoot (gezin) bij mij in de studio. Twee jonge meiden, waarvan een een beetje ontdooi tijd nodig had maar uiteindelijk zelf met allemaal ideeën kwam om samen met haar zus nog een paar keer op de foto te gaan. De oudste was een model in de dop, je zag haar stralen en nam allemaal poses aan en zag haar zelfvertrouwen! Zo gaaf om te zien! Haha de papa had er iets minder zin in ;) Maar ook dat is zoals het is, ik doe mijn best om hem op zijn gemak te stellen, zeg af en toe dat hij best even mag lachen ;) Hoe mooi dat je soms ook gewoon iets doet wat je niet leuk vind omdat die waarvan je houd er wél waarde aan hecht en het leuk vind. Dat is liefde!

Ook had ik de super spontane Isa in de studio! Ze wilde wat portretten omdat ze zich had opgegeven voor Miss Nederland! Ze wil niet perse een modellen leven, maar is zich ervan bewust dat zo'n verkiezing deuren opent. Ze is maatschappelijk betrokken en op deze manier kan en wil ze haar steentje bijdragen als bijvoorbeeld ambassadeur voor goede doelen. Gister heeft ze te horen gekregen dat ze erbij zit! Dus zet hem op Isa, op naar Miss Nederland!!! Ik heb van je genoten voor de camera! 

Nu heb ik me even op zolder terug getrokken...beneden is Pepijn als het goed is zijn huiswerk aan het maken... Mees kijkt nog even tv... Dat moet kunnen in deze tijd...want halleluja!!!! wat moeten die kinderen allemaal doorstaan in deze tijd..... We hoorde dat mijn neefje positief getest was en ondanks dat we amper bij hem waren geweest (ik als volwassenen sowieso op afstand in de tuin) hebben we ons toch maar laten testen. Toen we negatief bleken te zijn moesten de jongens nog steeds thuis blijven omdat ze in contact waren geweest met een besmette juf.... Daar gingen we na 5 dagen na dat contact weer naar de teststraat.....  Mees gaat zitten en laat het gebeuren... Laten we het erop houden dat het bij Pepijn niet vanzelf ging.... Maar het zit er weer op, voor nu....want hoe vaak zal dit nog gebeuren....veel te vaak helaas!

Van mees verwacht ik vandaag een belletje en van Pepijn had ik al wel zijn DigiD binnen dus heb ik al kunnen lezen dat hij negatief is! Hopelijk snel een belletje en kunnen ze weer naar buiten! Ookal is het rot weer.....wij gaan wandelen!!!! Één ding is zeker, wij moeten eruit!!!!!

Stay safe en doe wat je energie geeft en durf ook af en toe eens uit je comfort zone te stappen...ook dát kan energie geven, een vuurtje doen aanwakkeren......

- Isa -

22 Maart 2021 " We proberen positief te blijven... tenzij het om een corona test gaat..." 

Dat was me meer een weekje ... kind in quarantaine thuis ... shoot helaas weer moeten verzetten, het is zoals het is ... 

Maar ik ben eerlijk, makkelijk is het af en toe zéker niet. Niemand wil 6 dagen binnen zitten en een actieve jongen van 7 jaar al helemaal niet. Driftbuien... geschreeuw, geknuffel, tekeningen voor mama, huilbuien (en dan niet alleen van de 7jarige🤪) het even niet weten, "mama mijn hoofd is zo druk" en dan een broertje wat nog even olie op het vuur gooit om je uit te lokken... Ik vind het soms best lastig om deze dingen te delen in mijn BLOG. Ik kies er immers voor om mijn verhaal open en eerlijk te delen, maar kinderen niet. Maar het is zoals het is en ik weet ook dat wij niet de enige zijn waar het er af en toe zo aan toe gaat. Mees vind het allemaal wel prima, die kan zichzelf (tja...want hoe leuk ik het ook echt wel vind om een spelletje te spelen, voor te lezen en te knuffelen...maar hé er moet ook (thuis)gewerkt en in het huis gewerkt worden....) goed vermaken. Pepijn heeft daar wat meer moeite mee. En na de test mocht hij van mij op de xbox en daar was hij dol gelukkig mee! Maar daarna afsluiten en dan even met echte lego ipv lego undercover op de xbox...is toch lastiger ;) Normaal gaat hij dan lekker buiten spelen, of gaan we samen een stuk wandelen naar een speeltuin, maar dat kon allemaal niet. Gelukkig was het weekend Mees natuurlijk thuis. En ondanks dat ze mega kunnen vechten.... kunnen ze gelukkig ook zo nu en dan heel goed mét elkaar! Spelen met speelgoed....nee niet echt, al hoe wel...niet op de manier waar het speelgoed voor gemaakt/bedacht is....maar die twee zijn een kei in hutten bouwen!!!! "Boomhutten" wel te verstaan...op hun slaapkamer haha. 

Gelukkig hebben we kaboutertjes hier in huis....voor ze naar bed gaan ruimen die alles weer op, de matrassen weer op hun bed, de lakens weer om hun dekbedden, de kussens weer op hun plek en de bakken met speelgoed weer in de kast (oh en heel eerlijk....dat speelgoed kan soms ook gewoon door die kabouters opzij geschoven worden, ergens onder het bureau ofzo... totdat er weer gezogen moet worden.....)

En dan als ze op bed liggen, eindelijk de rust gevonden hebben... kruip ik achter de computer en kom ik ook tot rust bij het editen van de al prachtige @klavertjerenaat wat heb ik toch fijn werk. En wat heerlijk dat dat nabewerking gewoon kan wanneer het kan... #vrijheid

- Renate -

10 maart 2021 " Terug achter de camera in de studio" 

Yes, daar ben ik weer een keertje met een korte BLOG! Want ik stond weer eens in mijn studio te genieten achter mijn camera. Wat heb ik dat gemist!!! Door corona staat alles op een lager pitje natuurlijk. Gelukkig heb ik zo nu en dan de mogelijkheid om bepaalde opdrachten en samenwerkingen wél te doen. Zo heb ik laatst een voordeurshoot gedaan. Zo kon ik een mooi gezin toch in zijn geheel op de foto zetten. En natuurlijk past dat wel héél goed in deze corona periode en is het meteen een geschiedenis verhaal wanneer de kinderen later in hun album kijken (3 kindjes, waarvan één pas geboren).

En toen had ik gister een individueel portret shoot, helmaal corona proef dus! Met mijn camera ben ik instant happy en energiek, maar dan ook nog weer eens in mijn studio, dat is zó genieten! Ik kende Renate niet en we hadden via de mail contact gehad. Ook had ze een foto van zichzelf mee gestuurd, maar meer dan dat wist ik niet van haar. Ik heb thee gezet en we hebben voordat we aan de slag gingen even zitten kletsen. Ik ben altijd wel even zenuwachtig voor een shoot met iemand die ik niet ken. Maar ook nu weer was er eigenlijk meteen een fijne energie. En ik blijf me er keer op keer om verbazen wat voor open gesprekken er al snel zijn. 

We hebben meerdere settings en setjes gedaan. Ik vraag de mensen altijd een paar setjes kleding mee te nemen. En daar had Renate goed gehoor aan gegeven. Ik vind het altijd leuk om te laten zien wat een bepaalde kleur met iemand doet op de foto.  Ook heb ik weer verschillende lichttechnieken gebruikt om sfeer te creëren, juist wat meer of minder schaduw in het gezicht aanwezig te laten zijn en bijvoorbeeld de ogen extra te laten shinen! Gister heb ik al een voorproefje naar Renate gestuurd en ze is er erg blij mee. 

Als je een shoot boekt ontvang je altijd diezelfde dag nog een sneekpeak van mij. En binnen een week heb je de hele selectie nagewerkte foto's in hoge resolutie via wetransfer in je mail box en kan het (na) genieten beginnen! 

Ook komt het voorjaar eraan, mooie kleurrijke en groene natuur, lekker weer en geen jassen nodig! Dus wordt het weer tijd voor de buitenshoots! 

Juist in deze gekke tijden is het tijd voor mooie portretten van jou en jouw gezin! De shoot alleen al is een leuk (corona proef!) uitje. We maken er een gezellige tijd van, er is ruimte om je plekje voor de camera te vinden, te ontspannen en vooral ook om plezier te maken!!!

Mail naar info@fotografie-linda.nl en boek nú! 

- Renate -

19-01-2021 "Even een korte break"

De lockdown gaat nog wel even duren... Op fotografie gebied maak ik nu helaas niets interessants mee om wekelijks een blog te delen. Ook vliegen de weken thuisonderwijs en werk voorbij....en ook dat is nu niet boeiend genoeg, het leven van ons allemaal staat op een laag pitje, dus mijn leven zal niet veel afwijken dan dat van jullie ;)

Wanneer er weer een BLOG komt, zal ik dat laten weten op mijn social media.

Voor nu, blijf gezond!

12-01-2021 "Kort lontje...."

De agenda is leeg komende tijd, shoots verzet en dat is beter natuurlijk... Echt veel tijd heb ik immers ook niet...  Ik heb over deze zin al een kwartier gedaan... Pepijn moet "even" een oefenblad van de tafel van 4 doen en daar heeft hij niet zo'n zin in... probeert allerlei dealtjes te sluiten... wat op zich best gek is... kan me niet voorstellen dat hij op school zegt "juf... ik maak 2 rijen in plaatst van 3, dat vind ik wel genoeg" en dat zeggende liggend/hangend op (of onder) de stoel ;) ......................................................................................................................................................................

Minuten gaan voorbij zonder ook maar iets getypt te hebben.... Pepijn inmiddels in een meet die ik afbreek aangezien hij alleen maar boos aan doen en boos aan het kijken is, mij alsmaar vraagt of hij op zijn kamer mag met de meet.... De woede uitbarstingen en driftbuien van Pepijn deze ochtend (en weken...) helpen natuurlijk ook niet mee. Hij weet af en toe niet wat hij met zichzelf aan moet. Mijn lontje is ook niet erg lang vandaag... Pepijn zijn buien deze weken en Mees slaapt al weer weken tussen ons in, en eigenlijk betekent dat, dat hij of op mij ligt met zijn hoofd en met zijn voeten bij marco ligt te trappelen.... of andersom.... en dat hij meerdere malen even een dikke knuffel geeft... wat natuurlijk heerlijk is... maar dan liever overdag.... of hij mept je zo in je gezicht om te voelen of je er nog ligt.... En dat ze dan om 6uur in de ochtend al halli galli spelen terwijl ik denk nog even een uurtje vrij om te kunnen draaien.... daar word ik ook iets minder vrolijk van aangezien het al de beruchte "feestweek is" ;)

Mees is heerlijk met zijn loco werkje bezig, hij is nu ook veel meer geïnteresseerd in taal, letters en schrijven. Ik vind het erg leuk om ze les te geven. Ik weet heel goed wat Mees nog lastig vind en dus bedenk ik naast het schoolwerk wat opdrachtjes en werkjes die daarbij aansluiten. Dus wij zijn wat dat betreft lekker bezig, dus dat de scholen nog 1, 2, 3 weken langer dicht blijven... het is zoals het is... Al hoop ik dat Pepijn zich iets beter in zijn vel gaat voelen. Hij mist het ritme, de prikkels van school, zijn vriendjes, en hij mist zelf toch ook wel wat uurtjes slaap ;) 

Ik twijfelde of ik dingen als dit over mijn jongens wel moet delen...en aan de andere kant... het is zoals het is... en een ieder weet hoeveel ik van ze hou en er altijd voor ze ben. 

En ondanks dat ik het thuisonderwijs leuk vind,  hoop ik natuurlijk wel dat we het normale leven snel weer een beetje kunnen gaan leven... Want de halve groepen op werk, het is toch anders.... En die kinderen zitten dus ook een halve week thuis, en als ik dan kijk wat het met mijn kind doet, voor hen is het nog veel moeilijker! En zo ook voor de ouders. 

En paardrijden zou dan ook weer een stukje makkelijker zijn. Je mag in de binnenbak rijden met 3 personen... maar ook dat vind ik al veel. Dus ik rijd in de buitenbak als het kan of als ik overdag kan (wat nu dus alleen in het weekend is) maak ik een buitenritje. De binnenbak probeer ik dus te mijden, maar ja dat is dus erg nu. Zaterdag was ik door de gladheid ook gedwongen in de binnenbak te rijden. Gelukkig was ik de drukte op stal aardig voor. 

En ja! fotoshoots..... ik kan niet wachten!!! Ik heb zoveel ideeën en plannen voor dit jaar. Welke toch echt wel een beetje afhangen van de maatregelen. Maar ja het is niet anders... gelukkig is het niet ons hoofdinkomen zoals het voor vele mensen wel is.... 

We gaan zien wat de tijd (en de vaccins) gaan brengen...

Voor nu heb ik op fotogebied ook nog voldoende uit te zoeken aangezien mijn Lightroom na een update mijn bestanden niet meer kan vinden op mijn externeschijf. Dus mocht iemand hét antwoord daarop hebben.... Please! De bestanden hebben dus geen andere plek of naam gekregen... 

Het beste allemaal, en tot volgende week.

Liefs, 

05-01-2021 "Twee toffe shoots"

Vorige week had ik nog een onwijs leuke shoot om het jaar af te sluiten. In principe nam ik geen nieuwe shoots aan ivm lockdown, maar deze shoot in de buitenlucht kon ik veilig genoeg aannemen.
Én hoe leuk om mijn stagebegeleider van mijn SPH stage weer te ontmoeten. Ook gaf zij les op de HSL en zij is een van de docenten die mij altijd is bijgebleven. Ze was wel onwijs streng en tijdens mijn stage dacht ik wel eens pfff... als de begeleiders op stage me een 9 gaven het eerste blok en zij zei... Nee dat kan niet.... want dan is er geen ruimte voor groei, een 10 halen kan niet. Haha ze moest hier zelf Ook wel om lachen toen ik dit aan haar vertelde.

We ontmoeten elkaar op het strand, op een mega regenachtige dag. Maar wat hadden wij een geluk! Een half uur was het droog en zélfs het zonnetje brak nog even door. Het gaf juist het gewenste effect aan de foto's wat zij voor ogen had. De foto's zijn bedoeld voor haar site, ze begint voor zichzelf als intervisie coach.
Ze was onwijs blij met de foto's en zag zelf óók de mooie vrouw staat die ik voor mijn lens zag. Dus daar ben ik heel dankbaar voor.

Toen was het oud en nieuw.... niet zoals anders.... Maar toch leuk en gezellig. 

Het was fijn om even met zijn 4tjes vakantie te hebben. Ook al hebben we niks bijzonders gedaan, ook al waren er soms 7jarige uitbarstingen... Het was fijn om dit samen te delen, het jaar samen af te sluiten en uit te kijken naar het volgende, betere jaar.  

Mijn eerste shoot van 2021 heb ik er ook al weer op zitten! Het is een bevriend stel van ons, dus tja... beetje krom om ze wel op bezoek te mogen hebben maar niet een shoot voor te doen ivm lockdown. Dus goed op afstand, alles weer schoonmaken en goed ventileren.

Ze waren me ook erg dankbaar dat dit nu kon. Soms gebeuren er dingen waardoor je bang bent dat het niet meer gaat lukken om samen op de foto te gaan..... nooit meer een foto van het complete gezin te hebben.... daarom juist nú foto's maken en het niet uitstellen dus. Zo mooi om dit gezin waarvan je kunt zien hoeveel ze van elkaar houden, samen vast te leggen. Ook de broertjes die vast ook wel eens vechten of stoeien... elkaar zo helpen, vertrouwen geven voor de camera. Een heel mooi, warm en puur gezin.

Mijn planner voor 2021 is binnen! Yeeeh!
Dus ik ben zoveel plannen en doelen aan het maken. Het zal allemaal ook wel van corona afhankelijk zijn.... maar afgelopen jaar heb ik ook zoveel bereikt. Zelfs in dat bizarre jaar 2020.... dat ik positief ben oven 2021.
Dus bij deze nog even de beste wensen voor jullie allen! Plan alvast een shoot met jou mooie familie, voor je het het weet is er wéér een jaar voorbij..... 

- Maartje -

29-12-2020 "Terugblikken en vooruit kijken" 

En dan zit het jaar er bijna op…. Grappig dat ik me opeens bedenk dat ik voor 2019 allerlei concrete doelen had gesteld en voor 2020 eigenlijk niet….. Wel ben ik trots op wat ik dit jaar heb kunnen doen met fotografie-linda. Want ondanks Corona en de lockdows die daarbij komen kijken heb ik een prima aantal opdrachten mogen doen. Daar ben ik niet alleen trots op, maar ook dankbaar voor. 

In januari volgde ik een lichtworkshop in dé fotostudio van Nederland. Ik heb daar weer extra kennis opgedaan én heerlijk kunnen spelen. Want die studio is een speeltuin voor elke fotograaf! 

Ik vond natuurlijk alle opdrachten onwijs leuk om te doen dit jaar! Maar om naar mevrouw oliehoek te gaan om haar een dag voordat ze 90 werd te fotograferen, dat vond ik heel speciaal om te mogen doen. Ook heel bijzonder vind ik het dan een gezin nu voor de 3de keer terug komt, dat is zo positief! Ik heb bollebuiken mogen fotograferen, iets wat echt heel puur is en ik het bijzonder vind dat mensen zich zo bloot durven te geven zodat we dat moment voor eeuwig kunnen vastleggen. In de zomer en het najaar heb ik meerdere buiten shoots gehad, wat ik ook echt heel leuk vind om te doen. Ik hoop dat we Corona straks écht achter ons kunnen laten…. Want dit jaar ga ik weer doelen stellen, gewoon om in beweging te blijven, om te blijven groeien én daar zoveel plezier in te hebben en energie uit te halen. Ik ben met smart aan het wachten op mijn kerstcadeautje wat ik van Marco heb gekregen. Het is alleen verlaat door de drukte bij Postnl.... " The Sanny site up" planner van Sannyzoektgeluk.nl waar ik alle doelen in ga opstellen en alles ga plannen rondom fotografie-linda.nl 

Ook was dit het jaar dat ik naast mijn onderneming weer ging werken bij de leer zorg combinatie. Voor vele een verrassing aangezien ik daar toch écht klaar mee was drie jaar geleden. Maar het was een goede keus die ik weloverwogen gemaakt had. En ik heb het zo naar mijn zin!!! En nee…de organisatie is dan misschien nog geen steek veranderd, het werk vind ik leuk en ík ben wel veranderd, gegroeid, geef mijn grenzen aan. Ik werk nu 2 dagen en wanneer dit wel naar 3 dagen moet, kijk ik wel hoe ik er op dat moment in sta. Voor nu is het een goede balans.

Nouja… als we geen lockdown hebben natuurlijk. Want ik merkte wel dat ik nu ik geen rust kan pakken toch wel veel meer klachten weer heb. Maar gelukkig is het nu vakantie en heeft Marco dat ook. Die is nu op pad met de jongens zodat ik vanmorgen lekker kon paardrijden. Eigenlijk heel gewoon, want we zijn samen ouders, maar toch ben ik hem daar heel dankbaar voor. En ook wanneer hij doorheeft dat ik veel pijn heb en zegt ga anders even half uurtje liggen, dat is goud waard.  En natuurlijk gaat dat heen en weer. 

En dan over 3 dagen is het 2021….eindelijk 2020 achter ons laten… ondanks dat het mooie momenten had. Kan ik niet wachten om voluit te doen wat ik leuk vind. Volop (zonder over alles te hoeven na te denken, zonder verzetten ivm een verstopte neus) in mijn studio bezig te zijn, mooie en bijzondere momenten, gezinnen, portretten, geliefdes vast te leggen. En ook weer mensen die om elkaar geven maar niet één huishouden zijn, dus families bijvoorbeeld, weer te kunnen ontvangen en op hun mooist vast te mogen leggen! 

Ook kan ik niet wachten om van wie ik hou weer in mijn armen te slaan, te knuffelen, echt en oprecht…op naar 2021 !

- Joost -

22-12-2020  "Royal portret 2020" 

Ook tijdens een lockdown en kerstvakantie lijken dagen soms voorbij te vliegen en ook weer voorbij te kruipen! Vorige week moest ik toch nog werken omdat mijn groep toch gewoon open blijft. Nouja gewoon, wel aangepast. De kinderen komen allemaal maar twee dagen om zo toch ritme en iets van regelmaat te hebben en ouders te ontzien. Maar op deze manier verkleinen we niet alleen de groep maar ook word onze (die van mij en collega's) bubbel kleiner. Want wij hebben een kleiner team nodig, welke dus twee dagen het zelfde is. 

En toen hadden we vakantie, ook ik! Pepijn moest een beetje wennen dat hij niets voor school hoefde te doen thuis... kun je nagaan hoe snel ze ergens aan wennen! Normaal hebben we wel wat uitjes in de planning in de vakantie, nu natuurlijk niet. En ook Kerst word een stuk kleiner gevierd. En eerlijk gezegd, dat is voor mij prima! Al merk ik wel dat we er wel echt elke dag even écht uit moeten, even wandelen of fietsen, anders worden de boys niet zo gezellig ;) en ik eerlijk gezegd ook niet haha. 

Maar we vermaken ons prima hoor. De jongens spelen op dit moment lekker buiten met ene vriendje en dat gaat altijd onwijs goed! 

gister zijn Pepijn, Mees en ik even de studio in gedoken samen. Dat doen we wel vaker, maar nu voor ons jaarlijks project!

Boven onze eet tafel hangen twee portretten van Pepijn en mees. Vorig jaar genomen in hun kerst out fit als verrassing voor Marco. Pepijn is een heus fotomodel, sinds kleins af aan vind hij het heerlijk om op de foto te gaan. En dan zeker in zijn gouden jasje zoals vorig jaar! Een echt heertje. En dan beide in een gouden fotolijst, mijn royals haha. 

Op het gouden jasje van Pepijn na paste ze de kerstkleding van vorig jaar nog. Wellicht zat het vorig jaar dus iets wat ruim haha. Dus hebben we een jaar later het weer in de zelfde kleding gemaakt. Zo grappig om te zien! Ze zijn gegroeid en veranderd en toch ook  niet. Je staat er soms te weinig bij stil hoe snel de tijd gaat... ookal staat bijna alles stil nu, de dagen vliegen voorbij. Juist nu zo mooi om de tijd even stil te zetten en het moment van nu vast te leggen! 

Zo legte ik vorige week ook de winnaar van de win actie vast met haar 2 dochters. De dochters mag ik gelukkig delen in mijn portfolio. Twee totaal verschillende meiden, zo mooi om bij elkaar te zien. 

Ook hebben de jongens en ik een digitale kerstkaart gemaakt. Wat hebben we gelachen!!! Ik had al een ideetje qua photoshop en ze moesten verwonderd kijken hiervoor.... Pepijn snapte dat wel als ik zei "doe maar alsof je opeens de kerstman ziet met allemaal cadeautjes". Maar mees deed zijn mond eerst open alsof hij een oud mannetje was wat zijn gebit kwijt was...... haha. Pepijn is dan heel serieus en heeft het er ook steeds over dat hij wel fotomodel wil worden haha. Mees ligt vooral in een deuk en doet zijn best om zo gek mogelijk te kijken en Pepijn mee te krijgen in het keten.  Wat hem natuurlijk ook wel lukt. Gelukkig maar, lol hebben bij een fotoshoot is wel zo gezellig én héél belangrijk.  Natuurlijk staan mijn jongens een stuk vaker voor de camera of in een fotostudio dan een gemiddeld ander kind. Maar hoe dan ook is het belangrijk om de tijd te nemen, plezier te maken en wat aanwijzingen te geven, maar ook niet teveel zodat het spontane eraf gaat. Ook is het natuurlijk maar net wat voor foto's je graag wilt hebben. Maar bij mij krijg je meestal een mengeling van puur, spontaan, plezier en sereen en rustig, alle kanten vastgelegd, dat is juist zo mooi! 

Dus wil jij zou drukte makertjes ook vastleggen op hun puurste én hun serieuze rustige eens naar voren laten komen!? Dan ben je bij mij van harte welkom. Alles kan en mag! 

- The royals van Lochem 2020 - 

15-12-2020 Doe wat je moet doen, dan delen we 2021 met van wie we houden..." 

Van geen pakjes avond!? gingen we in een week tijd naar " Geen kerst dit jaar????” En eigenlijk was dat nog wel mijn laatste zorg… want kerst zonder familie, nee dat is niet wat we willen… al hadden we natuurlijk sowieso al geregeld dat we het klein en intiem zouden vieren wat prima was. En nu, we zien wel, al moet het via een google meet ;)

Was het dan het idee dat ik mijn kinderen weer thuis onderwijs moest geven, nee ook dat is prima…en kijk ik zelfs weer een beetje naar uit (vraag me dat over een week nog eens…)

Was het dan dat ik thuis moest gaan werken, ik weet nog niet hoe dat er in praktijk deze keer uit gaat zien, maar ook dit gaat prima lukken…

Was het dan het idee dat er zoveel winkels dicht gaan… nee zeker niet want ook al is online shoppen totaal niet mijn ding…de stad in!? Dat kan ik me allang niet eens meer herinneren, dus nee daar kan ik ook nog wel even zonder…

Wat gaf mij dan die donderwolk die ik voelde toen uitlekte wat gebeuren ging… 

De groep waar ik naast mijn fotografie werk was vorige week al een week dicht! De kinderen waren blij dat ze er weer waren, we hadden gister ook echt een hele fijne sfeer op de groep. En dan bedenkende dat die kinderen straks weer thuis zitten….bedenkende dat die ouders er weer alleen voor staan… ik vind dat nogal wat eerlijk gezegd…. 

Vandaag gaan we horen of we toch nog in kleine groepjes bijvoorbeeld kinderen kunnen opvangen. In de persconferentie werd natuurlijk wel “ kinderen die special zorg nodig hebben”. Genoemd. Nou dat zijn al onze kinderen….

En ik kan me helemaal in de maatregelen vinden hoor, we doen wat we moeten doen…. 

Maar! Ik denk ook dat dit helemaal niet nodig was geweest… en nee ik wijs niet naar de regering zoals sommige mensen (fluitende…serieus mensen doe normaal!) doen. Ik wijs juist naar die mensen, die mensen die zich niet aan de richtlijnen en maatregelen houden! Of je er nu in geloofd of niet, draag een mondkapje! Of je nu in complot theorieën geloofd of niet… doe wat je gevraagd word om andere te beschermen. Hoe moeilijk is het om gewoon even pas op de plaats te nemen. Is het leuk? Nee! Maar als we dat allemaal doen, echt doen, zijn we sneller terug naar het oude normaal! Samen kunnen zijn, (zakelijk)ondernemen, elkaar vast houden en knuffelen. Dan is er weer ruimte voor van alles, maar dan wel met de mensen waar we van houden, ouderen waar we van houden, waar we dat mee kunnen delen.

En dan ga ik maar even mijn voorlopig laatste shoot editen… Mijn laatste shoot van 2020….Maar wel een prachtig gezin die de win actie gewonnen had! Mama met haar 2 mooie lieve meiden. Het is jullie gegund en ik hoop dat jullie het leuk vonden én ze een mooi plekje krijgen.

- Winnaars win actie -

08-12-2020 " Geen pakjes avond dit jaar voor mijn jongens !?!?!?" 

Het is weer dinsdag, de sint drukte is voorbij…al duurt het nog even voordat Pepijn en vooral Mees de sinterklaas liedjes uit hun hoofd hebben. Ik heb net het pieten pak weer opgeborgen omdat anders Mees er in februari nog als Piet Pablo bij loopt.

Wij zouden vrijdag met mijn schoonfamilie klein pakjes avond vieren en zaterdag met mijn familie. Vrijdag avond, de kinderen stuiterde door het huis heen. Hadden al 5 keer de trap opgerent omdat ze wat hoorde op zolder. En tja…daar lagen vorig jaar opeens de cadeautjes! 

Marco’s oom, wie voorbij al een oom was voordat Marco en ik samen waren zat net aan zijn kopje koffie bij ons aan de tafel toen ik gebeld werd door een collega…. 

“ Je moet je laten testen… een kind op de groep heeft hoogstwaarschijnlijk corona… zijn ouders zijn positief en hij heeft klachten” Oh nee!!! Wat nu… ik kan toch niet tegen mijn kinderen zeggen dat we pakjes avond(en) over moeten slaan dit jaar!? Ik heb besloten meteen een sneltest aan te vragen en binnen een uur zat ik met een welverdiend wijntje en een negatieve test resultaat in mijn mail, weer thuis.

Wat een uitkomst zo’n snel test…en wat een top baas die dat vergoed voor deze speciale gelegenheid zodat ik en ook mijn collega’s met kleine kinderen toch gewoon pakjes avond konden vieren. 

Gister was de groep dicht en hebben we online vergaderd over wat nu te doen. De GGD had al gezegd dat ook als wij allemaal negatief zouden zijn (en gelukkig zijn we allemaal negatief getest!) we tot de 10 dagen met mondkapje op moesten werken. Kinderen kunnen natuurlijk wél besmet zijn geraakt, ook al hebben ze (nog) geen klachten. Gelukkig hebben we besloten om t/m donderdag (de 10 dagen) dicht te gaan en thuis te werken. Geen enkel risico nemen! En daarbij… ik zie het niet echt voor me… een groep autistische kinderen half gesluierd opvangen…. 

Sommige die dit lezen denken wellicht, test de kinderen en je hebt uitsluitsel… Maar nee… 

Voor wie een test heeft ondergaan weet dat het in de meeste gevallen best te doen is, maar ook geen pretje is… zo’n test straat ziet er best spannend uit voor kinderen. En zeker voor deze kinderen, je zou het ze niet goed kunnen uitleggen wat er gebeurd, ze zouden er een trauma van op kunnen lopen, helemaal in de war zijn. Dit moet je ze niet aan willen doen. Dus deze optie is het beste. Zo en dan nu even niet over corona! Dit weekend een weekend met shoots, super veel zin in!

De weekenden van 2020 zijn vol. Mocht je nog een shoot willen boeken dit jaar is dat alleen nog door de weeks mogelijk. Stuur een mailtje naar info@fotografie-linda.nl en boek! Bijvoorbeeld een mooi Portret zoals hieronder. Ik ben zo verliefd op de face-reflector die ik sinds kort gebruik! Het geeft stralende ogen als deze nog nét even een extra sparkeling, zó mooi! Ook geeft het de huid een mooie natuurlijke glow, niks meer aan doen! En tja....Dit model is natuurlijk ook prachtig, zo puur en in haar kracht!

- portret met face-reflector voor een extra glow en sparkeling -

01-12-2020 Fashion shoot met een lief modelletje - Made by li'belle 

Bedankt voor de lieve berichtjes naar aanleiding van mijn vorige BLOG! Ook nu weer merk ik bij veel volgers dat mijn BLOG openheid creëert, dat is fijn, dat is juist mijn bedoeling met het delen van mijn verhalen. IK wil absoluut niet zielig doen wanneer het even niet goed gaat, maar ben ervan overtuigd dat het beter is om zo nu en dan eens te delen dan het op te kroppen, voor jezelf te houden, je alleen maar naar binnen te keren etc. 

De laatste tijd valt het me weer extra op, ik kom steeds vaker in gesprek met mensen die fysiek ook niet helemaal oke zijn. 

Misschien is dat toevallig of lezen mensen mijn BLOG. Ik weet natuurlijk niet van iedereen wie mijn bLOG wel of niet leest. Soms is dat idee best spannend! Want hij word elke week door wel bijna 200 mensen gelezen! 

Soms hebben ze een diagnose, vaak ook zonder. Verschillende alternatieve geneeswijzen komen hierin vaak naar voren. Ik vind het absoluut interessant. Ik zou bijvoorbeeld heel graag bloedonderzoek laten doen op celniveau. Natuurlijk heeft de dokter en ook reumatoloog etc bloedonderzoek gedaan. Hierin zijn soms wel tekorten welke ik met een extra dosis (dus het dubbele wat ik normaal in neem) aan moet vullen. Maar bij sommige vitamines en mineralen schijn je bij normaal bloed onderzoek voldoende te hebben maar komt het niet op celniveau terecht en is dus de daadwerkelijke opname hiervan te weinig. Nu is zo’n onderzoek bij verschillende praktijken te doen. Echter liegen de prijzen hier niet om… Ik betaal elke maand een serieus bedrag aan mijn zorgverzekering…. Ik ga daarom toch eens vragen of dit via de reguliere zorg ook mogelijk is.

Afgelopen week had ik een onwijs leuke shoot met het dochtertje van een vriendin van mij. Ze kwam de kleren van Made by li’belle aan mij showen die haar moeder helemaal zelf maakt! Ze maakt kleding voor haar kinderen en bijvoorbeeld als cadeautje. Ik vind het onwijs knap en leuke details die ze erin verwerkt.

Wat hebben we gelachen! Het is jammer dat foto’s geen geluid hebben, ze deed af en toe een schapen lachje na haha. Ze heeft de kleren prachtig aan mij staan showen. Haar moeder had meerdere setjes mee genomen en het kleine modelletje heeft nu al een mooie eigen willetje! Mooi? Ja mooi! Ondanks dat dat soms vast net zoals bij ons thuis wel eens lastig kan zijn, is het mooi als ze dat ze zo jong al een eigen mening durven te hebben. En gelukkig was het een shoot gewoon voor plezier en achter de camera staan in Corona tijd. Dus alles kon en alles mocht! 

Mijn andere shoot deze week werd verzet door een corona test (van de klant welk gelukkig negatief was) dus volgende week een heel weekend shooten! Ik heb er zin in.

- Made by l'belle - 

24-11-2020 " Openheid, ook als het even niet zo goed gaat...."

In mijn BLOG van vorige week las je er al even iets over, ik zat in mijn " ongelukkige week" iets wat gewoon hormonaal is. Ook is het iets wat misschien wel heel normaal is, heel veel vrouwen ervaren dit. Echter is ook dit wellicht iets waar niet iedereen zo open over is. En juist daarom moet ik wel een eerlijke BLOG schrijven over afgelopen week...want nee...ik voelde me niet goed! 

Er ligt soms nogal een lading op die week. Als een vrouw ook maar iets emotioneel is, geprikkeld raakt of gewoon even uit haar slof schiet, roepen veel mannen al "ben je ongesteld ofzo!?" Dit is natuurlijk een beetje raar om bij alles te gaan roepen mannen (en vrouwen).... 

Ik zelf probeer een ander (bijv. een collega) juist altijd een beetje te ontzien. Want ja je lontje kan die week zeker een beetje korter zijn! En je geduld word bij de Atlas (ASS groep) best vaak op de proef gesteld! Wij hebben een fijn team waarin ik ook echt de vrijheid en openheid voel om te zeggen dat je je even wat minder voelt. Als een collega slecht geslapen heeft, vind ik het ook juist fijn als ze dat zegt, dan weet je hoe iemand zich voelt en kan je wellicht elkaar ontzien zo nu en dan. 

Maar deze week was er wellicht iets meer met me aan de hand....ik was zó moe, leeg, verdrietig, intens verdrietig...niet eens wetend waarom. Mijn burn out begon ooit in November, dus wellicht ben ik ook een beetje gevoelig voor het zon te kort. Ik ben dus ook maar meteen met een dubbele dosis vitamine D begonnen! Ik was ook heel even een klein beetje bang dat ik me weer zoals toen zou gaan voelen... Maar diep van binnen echt wel wetende dat dat niet het geval is, ik gewoon even pas op de plaatst moet nemen en het volgende week weer over is. 

dus ik heb mezelf woensdag ochtend onder een dekentje, met kruidnoten en koffie op de bank geïnstalleerd. En ik heb de film van Sex and the city opgezet, mijn ultieme feel good ánd feel worse movie!!!! Ik geloof dat je als je je zo voelt, het soms er gewoon even moet laten zijn....even huilen, beetje zelf medelijden..... En daarna, hup omkleden, make-up op en een subtiel lachje... Schone schijn ophouden??? NEE!!!! Maar wel weer even jezelf bijeen rapen en doorgaan! Maar tegen mijn zus en moeder die ik die middag zag zei ik wel heel eerlijk hoe ik me voelde, alleen het zeggen, dat hun het weten, kan soms al verlichting geven.

En 's avonds kroop ik lekker tegen Marco aan, die mij door en door kent en weet hoe ik ben, met mijn lach en spontaniteit, maar ook met mijn buien, tranen en onzekerheid in zo'n week. Wat dat toch fijn, zo'n veilige thuishaven.

Inmiddels voel ik me weer een heel stuk beter gelukkig! Ik heb gister heel lekker gewerkt op de groep en een collega vertelde hoe blij ze met mij was als collega. Zulke dingen doen je goed! Het maakte me er weer even van bewust dat kleine dingen voor een ander veel kunnen betekenen.

Ik deed het een tijdje geleden meer dan nu....iets positief wat ik denk over een ander, ook daadwerkelijk te zeggen tegen die ander. Al is het een compliment tegen een vreemde over een leuke out fit....of een app gewoon zomaar om te laten weten dat je aan die vriendin denkt.... kleine dingen, maar die er wel toe doen!

Ik ga nu naar mijn verzette afspraak van CHRIS!!! Ik ga even bijkomen van deze vermoeiende week... En dan ben ik weer helemaal terug!

17-11-2020 " Iets goeds voor een ander en mezelf doen mislukt deze week" 

Deze week wilde ik iets goeds doen voor een ander en had ik een afspraak staan die mij altijd goed doet. Beide pakte anders uit….

Op mijn vrije woensdag ochtend had ik een afspraak bij de bloedbank. Ik wilde al een langere tijd bloed gaan doneren en nu eindelijk had ik me aangemeld en een afspraak gemaakt! Ik was moe deze ochtend en baalde een beetje van deze afspraak. Maar ik zei mezelf ook dat ik niet moest zeuren, ik dit ook niet voor mezelf deed maar voor diegene die mijn bloed ooit eens nodig heeft. Dus ik ging naar de bloedbank van Sanquin in Leiden. 

Ik had om 9.30 een afspraak maar moest eerst wat formulieren invullen en moest toen wachten…en wachten…wachten… Toen werd ik eindelijk een uur later geroepen, even wat vragen om te checken of je bloed mag geven, je bloeddruk en hb goed zijn. Daarna moest ik weer wachten om uiteindelijk te horen dat ze niks zagen…  “ik heb echt aderen hoor…. “ Mijn grote vriendin in het gezondheidcentum in wassenaar prikt me altijd prima! En ik weet dat ik niet het makkelijkste te prikken ben… maar ze hebben het dus serieus niet eens geprobeerd óf er een ervaren ouder iemand bij geroepen. En iedereen moet zijn vak leren, ze mogen op mij oefenen, helemaal prima… maar dit vond ik echt zó stom!!!!

Ik was er eerlijk gezegd een beetje verdrietig van in de auto…Daar zat ik dan….met een roze koek, dat dan wel ;) maar ik had dit zo graag gedaan! Ja, ik heb me ook geregistreerd als donor, maar dat hoop ik toch echt zo lang mogelijk uit te stellen… ik had graag nu iets gedaan voor een ander, helaas…..

Vanmorgen had ik een afspraak voor mezelf staan. MIJN  verwen moment!!! Elke 6 a 8 weken ga ik naar Christina’s “ CHRIS Beautybar” in het WTC in Den haag. Ik neem daar een schoonheidsbehandeling van een uur. Ze reinigt mijn huid met heerlijke producten waar mijn gevoelige huid (én longen qua geur) tegen kunnen. We kletsen altijd wat en alleen zij mag aan mijn al niet zo volle wenkbrauwen komen! Wanneer ik een masker op heb houden we op met kletsen en geniet ik van een ontspannen schouder en nek massage, goddelijk! Wat kan ik daar naar uit kijken en wat word ik blij als ik CHRIS in mijn agenda zie staan met een roze marker gemarkeerd. Want zoals trouwe lezers weten geef ik elke afspraak in mijn agenda een kleurtje. Zo hou ik een goede balans tussen alles wat moet en alles wat mag, me energie geeft, me gelukkig maakt!

Dus toen deze week CHRIS in mijn agenda stond keek ik daarnaar uit. Ik zit in mijn ongelukkige week van de maand, ben dan op mijn aller slechts! En kan als het moet best een lachje opzetten naar de buiten wereld, maar ik voel me dan totaal ongelukkig….moe….onzeker…boos…verdrietig…ik wil weg…ik wil in bed liggen….en heel veel chocolade eten!

En gelukkig weet ik dat dit allemaal hormonaal is en ik absoluut niet ongelukkig en alles van dit ben en dat van de week weer helemaal oké is.

Maar zo’n verwen ochtendje zag ik wel zitten juist nu natuurlijk!

Nadat ik de boys naar school had gebracht reed ik toch nog even naar huis om een wasje op te hangen. Ik ben toch altijd veel te vroeg en met zo’n mondkapje is het nou niet heel relaxt om een koffie to go te halen in het WTC. 

Nou….die was had ik dus beter niet kunnen doen… De boeren hadden een ander plan…Ik sloot aan in een file en waar ik dacht, gelukkig…iedereen gaat daar straks rechtdoor en ik linksaf mocht ik het kruispunt daarvoor zó omkeren naar huis…. Ook een weg die ik stiekem probeerde in te slaan was afgesloten door de politie. Er zat niks anders op dan naar huis te gaan en CHRIS te bellen dat ik niet kon komen. Er zullen vandaag meerdere klanten zijn van haar, die haar nu niet kunnen bereiken, welke inkomsten zij nu dus misloopt. Juist in een tijd dat ook haar onderneming het moeilijk heeft. 

De boeren kunnen eventjes niet meer op mijn sympathie rekenen……Ik snap ze hoor, echt waar! Maar kan dit anders, moet dit elke keer zo? Je hebt de mensen en ondernemingen die het al moeilijk hebben er mee. 

A.s vrijdag is het de dag van de ondernemer! Daarom geef ik wanneer je op vrijdag 20 november een (zakelijk) portretstoot boekt bij fotografie-linda een korting van 10%. Dus mail a.s. vrijdag om een te boeken naar info@fotografie-linda.nl 

Een zakelijk portret kan op allerlei manieren, we bespreken samen wat jou wensen zijn en wat bij jou past!

- Sarah Jane  - 

10-11-2020 " Vandaag is rood "

Ik vertelde jullie vorige week over de modellen shoot die ik had gehad die dag. Afgelopen week ben ik natuurlijk door alle foto's gegaan van die shoot om te kijken welke ik wilde editen, fine tunen en met welke ik creatief aan de slag wilde gaan. Want ik heb in die shoot ook met kleurfilters gewerkt. Zulke foto's zijn sowieso al kleurrijk en creatief en juist bij zulke foto's is het soms leuk om ook in de nabewerking net even wat anders te doen. Ook zo grappig om te zien wat kleur met een model doet! Sarah Jane is een echte Ginger! Een van de make-upjes was roze... ik wilde daarom haar haar strak naar achter en wat een ander gezicht is dat dan meteen! Wel merk ik dat rood gewoon beter bij haar past en dus kon ik in de nabewerking roze naar rood " trekken" en heb je toch nog een rode look die haar prachtig en veel krachtiger staat dan roze.  Maar veel foto's hadden op wat oneffenheden na natuurlijk helemaal geen nabewerking nodig! Dus die afwisseling is heel leuk!

Er is weer een babytje geboren van een bollebuikshoot! En ik ben trots dat ze weer langs willen komen in de studio met het hele gezin. Het blijft toch bijzonder dat je zulke mooie dierbare periodes (zwangerschap, pas geborenen) vast mag leggen. De tijd gaat zo snel, de kindjes groeien zo hard! 

Mijn kinderen zijn nu 5 en 7, foto's zijn mij altijd heel erg dierbaar. ze brengen je altijd weer heel even terug naar dat moment. Die mooie momenten dat ze nog zo lekker bij je op (tja of aan...daar was Mees heel lang heel goed in haha) de borst sliepen. Of een wandeling die we in de vroege ochtend maakte omdat ze heel vroeg wakker waren en de zon toch al scheen! Het hoeven ook niet allemaal studio of canvas waardige foto's te zijn. Ook de foto's die ik op mijn Facebook voorbij zie komen van bijvoorbeeld 3 jaar geleden, donkere zwarte wallen onder mijn ogen, lachend als een boer met kiespijn, doen alsof alles goed gaat en door blijven gaan. Ook die foto's koester ik! Als ik die dan voorbij zie komen kan ik alleen maar denken, en kijk mij nu eens......

ik voel me de afgelopen weken goed! Ik heb zo'n ballans.... mijn onderneming (lokaal is dat nu rustiger door corona, dat is oké) 2 vaste werkdagen (leer/ zorg combinatie) waar ik het onwijs naar mijn zin heb, een paard waar ik me heerlijk kan ontspannen en binnen mijn fysieke bereik toch mijn beweging krijg! De zon helpt mee afgelopen dagen, zon doet zoveel! En ondanks dat mijn lijf heus wel pijn doet, ik een uur moet bijkomen als ik met een mondkapje op boodschapje heb gedaan, voel ik me goed! 

Soms is er dan zo'n moment dat ik bang ben.... Het gaat goed, wat ligt er op de loer....

Maar ach, al zou het zo zijn.... Je heb daar geen invloed op! Ook het corona virus...ik kan me aan de regels houden en opletten...en als we dat allemaal doen...komen we ook deze periode wel weer doorheen. 

Stay safe!

- Sarah Jane -

? Voor welke kies jij ? 

03-11-2020 " Super gave modellen shoot mét Make-up and hair artist erbij!" 

Vanmorgen had ik een afspraak met Sarah Jane, opkomend model maar nu in corona tijd weinig opdrachten. Dus kwam ze naar mijn studio voor een fotoshoot om zo toch haar portfolio uit te breiden. Voor mij was het de eerste keer dat er ook een Make-up and hair artist (Shanshanstudio - warmond) bij aanwezig was. Klein beetje spannend toch dus ook wel weer. Ook in deze corona tijd wel anders, ik heb mijn maatregels duidelijk gecommuniceerd maar zou het niet fijn vinden als iemand steeds op mijn lip zou staan en ik dat dan dus moet gaan zeggen. Maar deze twee dames waren top! De MUAH natuurlijk met mondkapje en ik had de ramen open gedaan (il had het in ieder geval niet zo warm als normaal altijd haha)

we gingen voor een neutrale look voor een beauty shot (yes! kon ik mijn nieuwe gadget waar ik vorige week over schreef meteen uitproberen!) en daarna voor iets totaal anders en lieten hierin de MUAH vrij, maar een lekker fel kleurtje zou wel leuk zijn... Nou beide looks zijn heel gaaf geworden. Het leek wel of ik meerdere modellen voor mijn camera had, wat make-up en vooral het haar anders wel niet kan doen!!! 

De shoot was onwijs leuk! Uiteindelijk zijn we 3uur bezig geweest! Ik had me er wel in verkeken hoeveel tijd make-up kost haha. Maar ook wel prima, want hierdoor heb ik nog bewuster foto's gemaakt en aanwijzingen gegeven. Ik heb ge-noeg! foto's om uit te kiezen en dat gaat nog moeilijk worden ook.... Zulke diverse foto's hebben we gemaakt!

Afgelopen weekend maakte ik de winnaar bekend van de spot actie! Angelique Fielemon won deze actie door Nicole en Wanda die haar opgaven nadat ze de auto gespot hadden na een familie shoot van mij! Angelique stuur je een mailtje zodat we een afspraak kunnen maken. 

Een korte BLOG dit keer, want ik wil natuurlijk even alvast een sneekpeak naar Sarah Jane sturen!!!

Tot volgende week! 

-Sarah Jane - 

27-10-2020 " Hebben dingetje" 

Deze week geen opdrachten gehad maar wél mijn nieuwe hebbedingetje binnen!!! Ik heb al even op Marco en de boys kunnen testen en de face reflector geeft een mooie glow in het het gezicht, licht de schaduwen van de kin en onder ogen op én geeft een onwijs gave Eye catch. Zo'n Eye catch zegt een klant misschien niet zoveel, maar het is het lichtje en de vorm daarvan in de ogen van het model. Fotografen hebben hier allemaal een eigen mening en smaak over. Het is wel grappig dat ik tegenwoordig niet meer " normaal". naar een foto kan kijken in een tijdschrift of advertentie. Ik kijk naar welke lichtopstelling gebruikt is (dat kun je dus o.a. uit die Eye catch halen) maar heb ook altijd commentaar, sorry. Het valt me gewoon op dat er heel veel foto's gepubliceerd worden die gewoon écht niet scherp zijn óf op het verkeerde beeld scherpgesteld is....

Het is leuk om met scherpte/diepte te spelen, dat vind ik ook. Niet alles en zelf niet iedereen hoeft haarscherp op de foto te staan.... maar dan moet het wel bij het verhaal kloppen... 

Want zo was er laatst een foto in een tijdschrift....  een real life familie portret met een artikel erbij. Het hele verhaal ging over het jongste meisje van het gezin. Op het portret keek iedereen ook haar kant op, maar wat was het geval... de scherpte lag op de rest van het gezin en het meisje zelf was écht heel onscherp! Dat klopte in mijn ogen niet bij het verhaal wat erbij stond en stoorde mij dus echt. Mijn zus had het verhaal al gelezen en had dit niet opgemerkt maar toen ik haar erop wees vond ze het ook een rare foto. 

Dus ja.... Ik kijk inmiddels heel anders naar foto's. Maar gelukkig hoeven mijn kinderen niet perfect op elke foto te staan die ik nog geregeld met mijn telefoon maak. Ook de kiekjes die ik op mijn privé social media plaatst hoeven niet perfect te zijn, zolang ze maar het moment of verhaal weergeven. 

En ook de portretten voor mijn werk, ik wil de beste versie van jou weergeven maar het moet wel jou zijn en blijven. En vooral in shoots met kinderen, natuurlijk vraag ik tussendoor of de ouders een zakdoekje langs de neus halen en anders shop ik die snotneus eruit. Maar voor de rest maak ik er altijd een gezellig uitje van voor de kinderen, zo krijg je ze op hun puurst op de foto! Ik wil het moment van nu (want ik zie het thuis zelf ook...ze groeien als kool!!!) vastleggen voor nu en later. 

Naast de face reflector heb ik laatst ook wat gekleurde gelfilters gekocht voor op mijn flitsers! Ik ga deze van de week uitproberen en ben benieuwd of ik het kan inzetten bij opdrachten! Maar juist in deze wat rustigere corona tijd is het heel leuk om hiermee creatief aan de slag te gaan. Als je een shoot zou plannen bij mij, wat zou je dan graag willen naast wat je reeds in mijn portfolio al voorbij ziet komen!?

!!LET OP!!! Deze week is de laatste week dat je een foto van mijn auto kunt delen en mij te taggen en zo kans te maken op een shoot t.w.v 100,-

- familie voor altijd vastgelegd -

21-10-2020 “ Het gras is hier niet groener” 

Maandag was het eerste vakantie dagje. Die eerste dag doen wij meestal niks, helemaal niks anders dan samen op bed tv kijken wat word opgevolgd door "filmavond" wat gewoon elk moment op de dag kan zijn bij de boys 🤣. Heerlijk niks moeten....

En we mogen dan natuurlijk ook niet zoveel... ik had graag met de jongens gaan zwemmen maar dat kon niet. Dus toch maar een ochtendje monkey town gereserveerd van de week. Mondkapje mee en de boys weer blij! Mn neefje komt logeren en voor de rest zullen we lekker wandelen, fietsen en speeltuin hoppen hier in de buurt. 

Is het allemaal happy de heppy? Nee hoor, hier is het gras écht niet groener. Ik ben daar altijd heel eerlijk in, als het allemaal goed gaat maar ook als het even iets minder gaat. Luisteren is op het moment erg moeilijk…er word veel te vaak veel te hard gepraat. Het slechte weer vandaag helpt niet heel erg mee. Maar we hebben net een (hopelijk) heerlijke Oreo taart gemaakt. Dat was heel erg gezellig, Pepijn die zijn lezen en rekenen meteen oefent en mees die heel goed kan roeren en hakken. Wel moeten we daar nog 4uur op wachten tot deze weer uit de koelkast kan en we kunnen proeven! Dat worden 4 lange uren haha. Maar ze zijn nu lekker met het speelgoed in de studio aan het spelen zodat ik de laatste foto's van de ministoot kan zenden. De minishoot welk niet zo druk was als gedacht. Het zal wel aan corona liggen denk ik dan... hoop ik dan haha. De buitenshoots zijn nu natuurlijk een stuk minder aantrekkelijk door het weer…. Want die liepen juist in Corona tijd heel goed! Toch wil ik nog maar eens zeggen dat de shoots echt met ruim voldoende afstand gehouden worden, hier kun je alle maatregelen nog even rustig nalezen mocht je een studioshoot overwegen.

Af en toe beloon ik mezelf voor mijn inzet én investeer in mijn onderneming. Want een bedrijf is niet zomaar uit de grond gestampt, een bedrijf trekt niet zomaar klanten aan, een fotograaf is niet zomaar meteen de beste, wat ik ook niet ben en ook niet hoef te zijn, maar ik investeer zeker wel tijd, energie en geld in mezelf als fotograaf. En ik ben trots op hoe ik groei en trots dat ik ook in corona tijd niet voldeed stil sta of een lege agenda heb. 

Dus ik heb mezelf weer wat cadeau gedaan. En ik weet zeker dat er veel klanten heel blij mee gaan zijn! Weg met schaduwen van de altijd genoemde, altijd gefreesde onderkin!!! Ik kan niet wachten om hem uit te proberen en daarna in te zetten en weer een tevreden klant te hebben :D 

- Portret ministoot - 

13-10-2020 “Wat zal vanavond brengen….“ 

Ik ben heel benieuwd wat vanavond gaat brengen… Er worden natuurlijk verschillende dingen geroepen… maar de basisscholen dicht… nee dat geloof ik niet. Misschien middelbare scholen omdat daar veel besmettingen zijn. Misschien wel een avondklok? En de mondkapjes verplicht.

Nu het mondkapje nog niet verplicht is draag ik hem bijv. Bij het boodschappen doen al wel. En dat is voor niemand heel prettig maar voor iemand met astma nog net even wat minder. Wel vind ik het goed om te lezen dat er uitzonderingen gemaakt worden voor bijv. mensen met astma en COPD. Zelf draag ik hem gewoon, doe rustig aan dus ga op een rustig tijdstip boodschappen doen en doe kleine boodschapjes en laat Marco vaker boodschappen doen. 

Ik volg het nieuws natuurlijk wel, maar zo intensief als in het begin van Corona niet meer. Ik word er een beetje wiebelig van… Bang is dan weer net niet het goede woord. 

Ik ga ervan uit dat de maatregelen die we vanavond gaan horen ook invloed gaan hebben op mijn onderneming. Maar dat is helaas niet anders. En ik heb het geluk dat ik nog een vast inkomen ernaast heb bij mijn werk op de groep. Ik kan me heel goed voorstellen hoe het is voor mensen met bijvoorbeeld een horeca onderneming. Aan de ene kant zou ik me kunnen voorstellen dat ze dicht zouden moeten….anderzijds zou ik het niet vinden kloppen, ze hebben de zaken over het algemeen goed geregeld. Afstand, schotten, kapjes, 22.00 gaat de tent dicht, goede hygiëne ect. 

Waar ik vind dat de fout zit….dat is bij de mensen zelf…mensen die juist totaal zich niet aan de regels houden, mensen die overal schijt aan hebben…. Samen komen met veel te veel mensen, geen afstand houden, 3 zoenen….. Juist achter de voordeur zit “de fout”….dus horeca dicht gooien vergroot wellicht wel het probleem. 

Mensen voorspellen een total lockdown…Natuurlijk is het niet iets wat ik hoop…maar als het zo is, is het zo. De jongens thuisonderwijs geven, prima, mijn familie op afstand is natuurlijk onwijs lastig, maar beter dat dan nooit meer zien…. Want laten we realistisch zijn…het kan, genoeg mensen waarvan ik hou valen in de risico groep…. De kindjes van de groep op afstand werkjes aanleveren, uitdagend…en dan zeker voor deze ouders van de kindjes met ASS! Maar ook dat is mogelijk. Mijn paardje moet wel ook verzorgd worden natuurlijk, gelukkig maar want de vorige lockdown was Oek echt mijn uitlaatklep. En nu zal Adje dat zijn, verzorgen, rijden, hoofd leeg. En dat allemaal met andere op afstand, wat prima kan. 

We gaan zien wat vanavond gaat brengen… 

Voor nú heb ik nog geen rede om de ministhoot te annuleren. Ik heb nog een paar plekjes (ochtend en middag) vrij, dus mail om je plekje te claimen! info@fotografie-linda.nl  Klik HIER voor meer informatie. 

- Mauro - 

06-10-2020 "Bollebuikshoot"

Afgelopen vrijdag had ik weer een bollebuik/familie shoot. Ik ben onwijs trots weer op de foto’s! Dankbaar ook dat ik een paar mag delen want dat is natuurlijk goede reclame! En jullie moeten me op mijn woord geloven dat er nóg mooiere foto’s bij zitten. Toen ik ze ging uploaden werd ik zó blij, dat geeft mij zoveel energie, en dan ben ik zo dankbaar dat dit mijn werk is, dat is heerlijk!!! 

Fotograferen is zoveel meer dan alleen de foto's nemen. Voorbereiden, ideeën bedenken en zeker ook goed luisteren naar wat een klant wel en niet wil. Dan de shoot waar ik altijd met een bak energie "aan" sta. Ik vind het ook altijd leuk als er kleine kinderen bij zijn. Natuurlijk heb ik daar genoeg ervaring mee met mijn werk wat altijd mee helpt. Je moet altijd beetje mee bewegen met de kleine kindjes. Zo ook deze keer. Mooi om te zien dat ouders er zelf ook zo in stonden. "Een speelgoedje erbij op de foto? Ach zo is het in het echt ook!"

Na de shoot stel ik altijd eerst even alles veilig en als de agenda dat toe laat begin ik meteen met een grove selectie én bewerk een Sneek peak welke ik eigenlijk altijd diezelfde dag nog stuur. Dat word altijd erg gewaardeerd! En logisch, ikzelf zou ook meteen willen zien wat ik een beetje kan verwachten. 

Deze week geen shoot, dus even tijd voor vrij werk. Iets wat ik heel leuk vind omdat ik kan spelen met licht, mijn nieuwe materiaal (deze week mijn nieuwe achtergrond en kleurfilters binnen, yeee) en nu bijvoorbeeld met lange sluitertijd aan het experimenteren. Leuk om te kijken wat ik daar mee kan en wellicht dat ik bepaalde elementen mee neem in opdrachten voor klanten. Ook even tijd voor de foto’s van de masterclass waar ik het vorige week over had! Ook daarin ben ik helemaal vrij om te doen ermee wat ik wil. Dat is een leuke afwisseling en heerlijk creabea!

Vanavond ga ik heerlijk paardrijden op Adje, het nieuwe paard wat ik sinds deze week lease! Ik heb er ontiegelijk veel zin in! Heerlijk rijden, dressuur en buitenritten! Mijn hoofd leeg maken, mijn lijf op een manier die voor mij leuk en fijn is aan het werk zetten. Ik denk dat Adje en ik grote vriendjes gaan worden, de lieve grote witte reus! 

Zo en dan ga ik nu lekker creatief bezig, check jij mijn social media (fb/insta) en laat je in de comments weten wat je er van vind?

Liefs,

- Bollebuikshoot - 

29-09-2020 "Masterclass fine art" 

Ik was vorige week dus echt beroerd! Maar gelukkig geen corona... Ik zag mijn uitje dit weekend al in het water vallen...
Maar het viel mee! Maandag t/m woensdag ziek op bed maar donderdag nog niet werken en rustig aan. De jongens keken wat meer tv maar gelukkig kon ik donderdag na school ook wel een spelletje uno opbrengen! En gelukkig kon ik zaterdag tóch naar de fotofair!

De fotofair had eigenlijk in juni moeten plaatst vinden... maar we weten allemaal dat toen niks door ging. Zo werd de fotofair uitgesteld naar afgelopen weekend. Ik had toen ik me goed genoeg voelde om te gaan ook nog even een twijfel momentje... maar op de site zag ik alle maatregelen goed beschreven en dat zag er allemaal best safe uit. En dat was het zeker! Een klein groepje (mét mondkapje!) bij de masterclass fine art die ik volgde bij Carola Kayen-Mouthlaan. De tent was door deze maatregelen ook niet dicht. En ik zat bij de opening dus ik had het best koud! Maar.... wanneer ik steeds aan de beurt was om te fotograferen was ik meteen weer warm, stond ik "aan!" Ik heb qua techniek of iets dergelijks niks bij geleerd, dat was jammer. Maar ik heb wel geleerd dat je met fine art écht out of the box mag denken! Want ik heb een model met een inktvis (een gekookte...) op haar hoofd gefotografeerd ! Aan de nabewerking van alle foto's ben ik nog niet toegekomen. Die houden jullie tegoed!

Wel kreeg ik een review deze week waar ik wederom zó dankbaar voor ben! 

- Fantastische foto's lieve Linda. Verschillende vriendinnen hebben al aangegeven - dat wil ik ook! - 

Hopelijk gaan daar weer wat mooie opdrachten uit voort komen, dat zou mij dol gelukkig maken. Ook mijn auto is op verschillende plekken aan het opvallen. Daaruit komt wellicht een opdracht voor een bruiloft uit voort, hoe leuk zou dat weer zijn. 

Deze week weer een opdracht, een bollebuik! Zin in! 

En zoals jullie zien...BLOG maandag is in het vervolg BLOG dinsdag! 

- Familie shoot op het stand van Meijendel - 

23-09-2020 “Door de teststraat” 

Vorige week vertelde ik over een samenwerking met een collega fotograaf. Hij was erg tevreden over de foto’s die ik van hem heb gemaakt en krijgt er goede reacties op. Inmiddels heb ook ik de foto’s die hij van mij heeft gemaakt ontvangen. Ik ben er erg tevreden mee! Natuurlijk heb ook ik altijd wat op of aanmerkingen op mezelf. Mijn eerste reactie is vaak “ oh wat een bollenkop!” Maar als ik dan even goed kijk, mijn eerste oordeel aan de kant schuif… écht kijk…zonder oordeel, ik vind ze hartstikke mooi! En ja, mezelf, mijn houding, mijn blik, just me, mooi!  zie foto onder deze BLOG.

Afgelopen weekend had ik niet één maar twee familie shoots! Zaterdag al vroeg in de ochtend parkeerde ik als een van de eerste mijn fiat in de “kuil” de parkeerplaats bij de Wassenaarseslag. 

De dag ervoor had ik eindelijk na bijna 2 weken wachten (tja dat heb je met kwaliteit én custom made!) mijn Hantler duo harnas binnen gekregen. Ik kon niet wachten om hem uit te proberen. Met deze camera drager kan ik gemakkelijk twee camera’s tegelijk dragen. Ook hoef ik mijn camera niet de hele tijd of in mijn hand te houden of het gewicht aan mijn nek te laten hangen. 

Dus daar ging ik, met een leuke familie de duinen in. Allemaal in het begin een beetje onwennig… maar voor opa, pap en schoonvader hadden ze dit zeker wel over. En wat zo grappig is, het onwennige duurt eigenlijk nooit lang! Ik maak een praatje, we lopen een stukje, ik geef ze wat aanwijzingen en het komt allemaal helemaal goed. Zo ook deze familie, al snel voelde de meeste zich een stuk beter voor de camera en ontstonden er ook spontane ideeën.  Het uur vloog voorbij! En gelukkig maar want de zon werd er niet minder fel op! Dat is best spelen en draaien met of soms tegen de zon in. Maar dat maakt het wel creatief en speels vind ik zelf. Al is voor een studio waar je alles naar de hand kan zetten ook veel te zeggen. 

De volgende dag sprak ik met een gezin af op het strand van Meijendel. Voor het eerst een shoot waar ook een hond bij was een puppy wel te verstaan! Dat is toch weer een factor extra waar je rekening mee moet houden. Maar hij heeft het heel goed gedaan, liet zich goed omkopen met snoepjes ;) en gaf ook wel weer een speels effect aan de shoot! 

En ook hier was het spelen met licht, spelen met de zon. De zon in mijn rug is vaak het mooiste op foto’s omdat je zo geen tot weinig schaduw hebt bij de modellen (al hou ik dus wel juist van schaduwen, dat maakt het speels en minder vlak) maar niet iedereen kan makkelijk tegen het licht aankijken. Dus ik wissel het af, ik loop vaak een rondje om de modellen heen en laat ze mee draaien. Ook grappig om te zien hoe een foto hiermee zoveel verschillende effecten kan hebben. 

Wat was ik blij met mijn camera harnas! Dit scheelde zoveel pijn aan mijn polsen en armen! Het gewicht word echt verdeelt en dat terwijl ik 2 ipv 1 camera draag! Ook met 1 camera is het erg fijn, al hangt het gewicht dan wel meer op 1 schouder, maar dan nog is het fijner voor mijn lijf.

En toen…zoals jullie zien komt deze BLOG vandaag pas online, woensdag ipv maandag. Ik ben namelijk ziek geworden zondag nacht! Ziek zijn sowieso natuurlijk mega rot! Rot omdat ik het gevoel heb dat ik mijn collega’s in de steek laat…rot omdat ik me echt sinds héél lang niet zó beroerd heb gevoeld… keelpijn zodat ik amper kon slikken…leek wel alsof ik elke keer een bonk kauwgom moest doorslikken door een keel van schuurpapier….knallende koppijn alsof mijn hoofd zou ontploffen…dat hoofd dat wanneer ik like een soort van vacuüm leek te zuigen… een hoofd vol snot wat daar “leuk”  bleef rondhangen en er pas na 2 dagen een beetje uit wilde…. spierpijn…eigelijk deed alles pijn…Griep!!!

Dus in deze tijd betekend dat…TESTEN! Eerst een half uur in de wacht…toen eruit gegooid en lijn bezet….daarna toen ik er eindelijk weer door kwam een uur in de wacht gestaan! Uiteindelijk kon ik pas dinsdag ochtend getest worden. En dat terwijl ik voorrang heb als onderwijs personeel. Kun je nagaan hoe lang je anders zou moeten wachten….

Ik snap de reden hoor…maar toch dacht ik toen ik daar heen reed…” Wie bedenkt het dat je in je eentje in de auto moet zitten, zelf moet rijden naar zo'n test!?” De teststraat waar ik heen moest was naast mijn werk…ik rij er 2 keer in de week langs… maar ik reed nu serieus verkeerd! Ik kon niet goed nadenken met hoe ik me voelde en mijn hoofd(pijn) konden de prikkels gewoon niet goed aan… Niet helemaal verantwoord dus…maar het is me gelukt….

En gelukkig houd ik afstand, ook tijdens de shoots…maar ik had het toch heel naar gevonden als bleek dat het toch wél corona was geweest en ik mensen had moeten inlichten. Maar gelukkig, ik mag weer gaan waar ik wil (met 1.5 afstand #ikdoewelmee ) en gelukkig voel ik me al zoveel beter!!!!

- Het gezicht achter Fotografie-linda.nl -

- Door James -

14-09-2020  "Een leuke samenwerking" 

Vorige week had ik een leuke samenwerking met een collega fotograaf. Ik wil namelijk mezelf iets zichtbaarder maken als gezicht achter mijn onderneming. Natuurlijk kan ik dan niet aankomen met een selfie... dus James wilde wel wat portretten van mij schieten. Als bedankje deed ik dit ook voor hem. Hij heeft zelf geen studio en was lichtelijk jaloers op de mooie ruimte die ik aan huis heb. Ik ben er dan ook echt elke dag dankbaar om! Omdat hij niet zo vaak in een studio werkt was het leuk om te zien hoe hij te werk ging. Ik had speciaal geen opzet neer gezet om hem zo te laten spelen met het licht. Hij vond het onwijs leuk om te doen. En ik vond het heel leuk om hier en daar wat tips te geven en mee te denken met problemen waar hij tegenaan liep. Ben super benieuwd naar het resultaat!!!

Ik zat er zelf al een tijdje aan te denken maar dit sterkte me wel weer in mijn idee. Het lijkt me onwijs leuk om kleine netwerk dagen of workshops te organiseren in mijn studio. Misschien toch eens kijken wat binnen de 1.5 meter regeling op het moment kan..... 

Afgelopen weekend ging ik met Marco, mn zwager en hun neef een brommer tourtje doen. Hij op een moderne en ik op onze puch ds. Wat kan ik daar toch van genieten! Het begin was weer even spannend maar ook dat voelt wel lekker....energiek, aan! We hebben een lange rit gemaakt en het ging steeds wat makkelijker met snel schakelen etc. Toen hun nog een stukje verder wilde en we langs Wassenaar kwamen ben ik afgehaakt... Ik was kapot!!! Ik was zó moe...En mijn polsen konden amper nog schakelen... Maar ik had zo'n energie kick gehad! Ik ben even 5 min op de bank geploft.... even ontspannen....even resetten... kletsent met mn schoonmoeder. En toen kwam mijn oom en later de brommer mannen en hebben we heerlijk gegeten met zijn alle. Het was echt een onwijs leuke dag!!! 

En toen was het weer maandag. Corona brengt veel onrust bij mij en mijn collega's. Kinderen die verkouden zijn mogen komen...maar wat als ze de verkoudheid op ons overbrengen...dan moeten wij ons laten testen en mogen tot die tijd niet naar werk. Vorige week had een kind van een collega koorts, die mocht zij niet komen. Ze voelde zich natuurlijk erg rot daarom maar er is niks aan t doen. Ik denk wel dat het een pittige periode gaat worden....een periode met veel afwegingen die we moeten maken, flexibel zijn maar zeker ook onze eigen grenzen niet voorbij gaan! 

Voor mij gelukkig wel weer fotoshoot in de planning en vooral buiten! Corona technisch natuurlijk nog wat fijner. Heerlijk als je het strand of de duinen je werkplekje kunt noemen!!!! 

- James -

07-09-2020 " Ik kan het eindelijk verklappen!" 

Vorige week zat ik mijn blog te schrijven... Maar wat mij me op dat moment zo bezig hield en zo graag wilde delen...kon ik nog niet delen, het was nog geheim, een verrassing. 

En een verrassing was het zeker weten gister voor mijn zwager Jaap. Hij had dit nooit verwacht, niks doorgehad. 

Het is namelijk zo dat één van die groep de boerinnen kalender wat impulsief op het vuur heeft gegooit met koningsdag 2019. Oeps... dat vond hij niet zo leuk...

Laat ik fotograferen nou toevallig heel leuk vinden 😉 dus had ik het idee om met de zwarte cross meiden groep een boerinnen kalender te maken. Natuurlijk was die in rook opgegane kalender een sexy kalender. Dus wie ging ik mee krijgen?! Twee keer hadden we het er wel over gehad... vele enthousiast, sommige een beetje angstig haha. Maar uiteindelijk een week voor zijn verjaardag kwam het toch tot een shoot!!! Ik mocht op de boerderij van een vriend van ons de shoot houden, zo leuk en lief! En geef hem eens ongelijk, wie zegt er nu nee tegen een stel meiden die een shoot willen doen op je boerderij. 

Wat hebben we gelachen! De meeste dachten dat er een fles rose voor nodig was haha maar nee dat was niet nodig. Iedereen had zelf wel al een ideetje wat we samen uitwerkte. En daarbij werd iedereen wat losser door de lol die we samen hadden. Outfits werden gedeeld en geruild, er was zelfs een serieuze grote pro propsdoos mee! We hadden wel 100 themas kunnen uitwerken. Maar goed, we gingen voor de sexy versie van boerin! De hooivork, hooibalen, quat, John deere tractoren, zwarte cross vlagen werden tevoorschijn gehaald. Een kalfje wilde speciaal voor ons op dat moment geboren worden! Die foto heeft de kalender alleen niet gehaald omdat hij te mooi en sereen was. Ook de kerstballen voor de december maand waren aanwezig! 

En wat zijn we dan allemaal zó lief over elkaar en wat zijn we onzeker over onszelf. Onzeker, kritisch en soms ook echt totaal niet realistisch. En weet je... we zijn allemaal goed zoals we zijn! Laten we dat nu eens allemaal proberen te geloven. 

Ik zelf ben 10 kilo zwaarder dan ik zou "moeten" of willen zijn. Maar ben ik ontevreden ofzo nee dat valt eigenlijk wel mee. Ja ik wil wel wat afvallen maar vooral omdat dat gezonder is en ik hoop me dan wat fitter te voelen wellicht. Maar als ik nu in de spiegel kijk ben ik minder hard tegen mezelf dan ik was toen ik 15 kilo lichter was... Toen vond ik mezelf zó dik... En als ik nu foto's zie van toen... verklaar ik mijn vroegere zelf voor gek! Super slank! Dus zo zie je maar... het beeld wat je van jezelf hebt is niet altijd realistisch. 
Dus ja nu.... ach wat zwaarder, maar wel goed en zeker in mijn vel over het algemeen....

Jaap heeft gister zijn cadeau gehad en de kalender viel bij iedereen in de smaak 😉

Zaterdag ochtend at ik taart met m'n familie. En in de avond vierde ik mijn verjaardag met een klein groepje vriendinnen. Corona proef dus. En uiteindelijk was dat dus een hele ontspannen verjaardag. Toen ik de vraag kreeg of ik nog wensen had zei ik natuurlijk meteen dat ik wel een sexy mannen kalender wilde. Dat is de hunk & horses kalender van 2021 geworden. En het is helemaal niet erg dat meneer januari voorlopig voorop hangt.... 

Ik heb mezelf ook een cadeau gegeven.... die word binnenkort speciaal voor mij gemaakt. Ik denk dat het mijn spieren/gewichten heel veel makkelijker gaat maken 🙏 wanneer het binnen is show ik het natuurlijk en kunnen jullie zien wat het is! 

-  Sophia voor haar man Jaap als maand Maart -

30-08-2020 "Laatste week en eerste werk/schooldag"

De laatste week van de vakantie. Wat vliegen die 6 weken snel voorbij. Aan de ene kant jammer dat het voorbij is. Het langzaam wakker worden, pyjama ochtenden, speeltuin bezoekjes, musea uitjes wat helaas allemaal niet meer spontaan kan, sport &speldagen, op vakantie in eigen land...kortom doen waar we op dát moment zin en behoefte aan hebben. Anderzijds ben ik blij dat de jongens weer naar school gaan, ik weer wat meer ruimte voor fotografie-linda en 2 dagen naar mijn werk op de groep. 

Pepijn was voor het eerst naar de sport en speldagen in Wassenaar. Hij vond het onwijs leuk! "vallen" in de sloot, spelletjes spelen, de spelletjes verliezen was dan iets minder een succes ;) Maar drie dagen heelijk buiten was ook wel vermoeiend. Toen hij hoorde dat ik met Mees en Joost naar monkytown geweest was kwam die vermoeidheid en overprikkeling er even uit. Sommige ouders zeiden meteen dat ik daarover ook moest liegen...het verzwijgen voor hem.... Maar nee zo'n ouder ben ik niet. Ik vind dat hij daar mee om moet leren gaan. En serieus...hij was drie dagen van 9.00 tot 16.00 op pad onwijs leuke dingen aan het doen hé! Toen hij even had geraasd snapte hij het zelf ook wel en hij ging vast wel weer een ander keertje.... de schat. Ook Mees genoot van de dagen alleen met mama. Sowieso is Mees erg gegroeid (ook letterlijk! jeetje we moeten shoppen, zoals iedereen na de zomer geloof ik) hij is rustiger en kan heerlijk spelen met de lego bijvoorbeeld. Én natuurlijk uren knuffelen met mama! Beide trouwens zijn het knuffelkonten, gelukkig maar voor mij! Want ik heb echt knuffels nodig...en die kan ik nu natuurlijk alleen van mijn 3 mannen krijgen! 

Voor het laatste weekend begon had ik eerst nog een familie shoot. Klein kindje van 2.5 en een grote meid van 5. Wat deed zij het goed! Ik ben echt trots op haar want ik weet dat ze het toch ook wel een beetje spannend vond. Haar broertje deed ook enthousiast mee! Samen op papa en mama klimmen, heerlijk zulke vrije foto's!
Hij was er wat eerder klaar mee en zo is het dan ook maar. Als een kind niet meer wil probeer ik natuurlijk wel nog even naar klaar is klaar. Dus zijn zus nam nog even naar shine momentje! Haha heerlijk om haar zo vrij te zien, poseren als een echt model. Morgen lekker ochtendje editen, altijd weer zin in! 

Dit weekend logeerde we bij een vriend met een boerderij. Ik zag er een beetje tegenop... de weersvoorspellingen waren echt héél slecht. Gelukkig besloten we niet met de vouwwagen te gaan maar in de woonkamer te slapen. Dat was een top plan! We hebben onwijs genoten. De drie jongens hebben het heel erg naar hun zin gehad. Over het algemeen hadden weer geen kind aan ze. Lekker trampoline spingen, door het weiland rennen, op de quat rijden, in de tractor en ga zo maar door. Heerlijk buiten en heerlijk samen, ze waren totallos toen ze zaterdag weer hun eigen bedje in doken. En wij ook!

Vandaag was mijn 1ste werkdag weer. Andere groep, maar daar heb ik 3 jaar geleden wel een tijdje ingevallen ook. Maar toen bij cardea jeugdzorg, nu net zoals voor de vakantie bij Proo leiden aan de onderwijs kant. Een nieuw jaar dus veel nieuwe kindjes. Maar ook oude kindjes maar die kende ik natuurlijk ook nog niet. Spannend was het wel weer even vanmorgen. Maar het was een top dag! Misschien (en vast wel...) is het stilte voot de storm... én er waren voor deze 1ste dag preventief al 2 mensen extra op de groep. Maar het voelt weer goed! Ik heb zin in dit jaar. 

En voor fotografie-linda lopen de aanvragen ook weer lekker binnen! Zwangerschapshoot, portret shoots, familie shoots, yes zin in! 

Morgen gaan ik met Marco de site eindelijk achter op plakken! Nóg zichtbaarder en de actie begint nu ook echt een beetje te lopen, top!!! Hij loopt nog even door hoor dus hou je ogen open en je telefoon bij de hand 😉

24-08-2020 Een stapje zachter....

Zoals ik vorige week al vertelde had ik woensdag de eerste shoot weer na de zomerstop. Jeetje wat was dat leuk!  

Ik ben onwijs trots op de foto's en ik mag er dus ook één delen waarop alleen de bollebuik zichtbaar is. Daar ben ik heel dankbaar voor.

Het was naast een bollebuikenshoot ook een shoot met haar peuter van bijna 2.5 jaar oud. Het was heerlijk spontaan allemaal en dat was ook de wens van haar. Op de foto's kun je ook echt de liefde tussen mama en kind zien én dat het spontaan is en er plezier gemaakt word. Ik kreeg hierover ook nog een complimentje, dat mijn studie en werk me hierbij natuurlijk goed helpen. En dat is zeker ook mijn kracht. Kinderen (maar dat geld natuurlijk eigenlijk ook voor volwassenen, want het kan soms best een drempel zijn voor sommige mensen) op hun gemak stellen. Een relaxte sfeer, waarin ongedwongen en altijd op een manier die bij de klant past. 

Donderdag avond ben ik na het eten even in m'n uppie naar de stad geweest. Ik moest echt even nieuwe basic shirtjes hebben...je kent het vast wel. Ik liep van de parkeergarage naar de stad en voelde dat ik bijna rende... Hé Lin...je mag wel vertragen soms...weet je nog... zei een stemmetje in mijn hoofd! Jeetje dat gaat dus nog steeds niet altijd vanzelf, grappig hoe dat gehaaste erin zit. Gelukkig help dat lieve stemmetje me dan even. Ik nam de tijd om rustig te lopen, te ademen, de geuren van de stad, al het lekkere eten te ruiken. Keek om me heen, mensen die van de avond zon genoten, stelletjes die romantisch zaten te dineren, heerlijk! Wanneer je rent gaat er zoveel langs je heen, zonde al is het soms ook gewoon nodig om even snel van plaatst tot plaats te komen. 

In de auto terug naar huis keek ik naar de lucht, de zon, jeetje wat prachtig! Rijdend in de auto maak ik natuurlijk geen foto's even baalde ik...en even dacht ik "geniet gewoon van wat je ziet, het is zo mooi, maak een foto met je gedachten" Maar toen reed ik bijna bij het Valkenburgsmeer en zonder na te denken sloeg ik af naar de parkeerplaats. Vele van jullie zullen het ook gezien hebben, het was mooi he?! Ik genoot er van en maakte met mijn telefoon een paar foto's. Mensen vragen wel eens aan mij wat nou een goede camera is. Of mensen zeggen "ja maar jij hebt een goede camera, dus dan kun je mooie foto's maken. En natuurlijk zit hier een deel van waarheid in (kwaliteit)...maar soms is de beste camera gewoon de camera die je bij je hebt!  En dat zijn dan misschien geen foto's die je op een groot canvas kan laten drukken, maar het is beter dan niets. Soms wil je gewoon spontaan het moment vast leggen met die camera die je bij je hebt. 

Vandaag is Pepijn voor het eerst naar de sport en speldagen in Wassenaar. 3 dagen gaat hij allemaal leuke dingen doen. Mees en ik vermaken ons samen. We hebben net zitten spelen met de LEGO en gaan zo even samen het LEGO spel op de computer doen. 

Pepijn en hij willen graag een challenge doen, want Pepijn wil Youtuber worden.... net zoals de zoetezusjes en de bakkertjes.. Ik lag helemaal dubbel toen ik na veel zeuren dan toch maar een filmpje opnam met hem. Dus ik heb hele zure en pittige snoepjes gekocht.... tja ze wilde een challenge.... en alleen maar lekker zoet snoep...dat noem ik geen challenge ;) Nu nog een Youtube naam haha

-Bollebuikshoot -

17-08-2020 Genieten in Friesland

De vakantie weken die vliegen echt voorbij, nog maar 2 weken en de jongens gaan alweer naar school en ga ik bij de atlas van Orion leiderdorp aan de slag. Maar vanaf vandaag is de vakantie voor Fotografie-linda weer voorbij. Woensdag heb ik mijn eerste shoot weer! Ik heb daar onwijs veel zin in, een bollebuikenshoot! Zo’n 2 en half jaar geleden deed ik een test shoot met haar toen ze voor het eerst zwanger was. Ik had nog nooit een shoot gedaan, had een achtergrond en lampen gekocht en wilde dit uitproberen, Jeetje wat heb ik in die tijd veel geleert!!! Ook mijn studio is next level. En ik vind het onwijs leuk dat ze nu ze voor de 2de keer zwanger is, bij me terug komt voor een bollebuikenshoot samen met haar peutertje! 

Vorige week ben ik met de jongens en een vriendin met haar kindje naar duinrel geweest. Het was een onwijs leuke dag, maar zulke dagen (en sommige achtbanen) hakken en wel in bij mijn lijf. Gelukkig ging m’n vriendin met Pepijn in een achtbaan die ik met mn lijf echt even over moest slaan. Zo hoeft ik hem niet teleur te stellen. Toen we thuis kwamen had Marco allemaal Tappas voor ons gemaakt én Sangria! Dat was echt genieten! Ik vind het zo lief en leuk dat hij dat had gedaan. Hij is geen geboren kok ofzo, dus juist dat maakt dat ik het zo waardeerde dat hij van alles had opgezocht en gemaakt had. En het was heerlijk!!! En Marco is Marco niet als we er de volgende middag nog een keer van konden genieten haha. 

Dit weekend zijn we naar Friesland geweest. Marco zijn familie woont daar. We sliepen bij Thea en Tjeert. Ook hun dochter Eliza was er met haar vriend Thys. Ik heb mega genoten!!! Het was ontspannen en gezellig. Pepijn en Mees vinden het daar ook altijd super leuk. Ze hebben daar het oude speelgoed van de j=kinderen bewaard en elke keer komt er weer wat nieuws tevoorschijn. Vooral de tankwagens en leger poppetjes vinden ze super leuk! Ik ben zo’n mama die dat niet in huis haalt zelf. Ik denk dan dat ze daar te agressief van worden ofzo haha. Maar toen ze zo leuk zaten te spelen…dacht ik… Hun zo’n Janco speelde daar dus altijd mee vroeger. En als je één lieve zorgzame jongen moet opnoemen…dan is hij dat wel. Dus misschien toch maar wat losser worden daarin….al hebben we al 2 nerfs in huis, dat was al een hele stap haha. 

Zaterdag zijn we naar een onwijs leuke speeltuin/dierentuin/monkeytown geweest! En daar betaal je dus ook nog eens maar 8.50 voor. De kinderen vermaakte zich prima. Bij de buitenspeeltuin konden Thea en ik lekker even kletsen en genieten van het weer. Deze leeftijd is met zulke speeltuinen zo makkelijk, zeker omdat ze samen zijn. Ik heb het weleens pittig gevonden dat ze zo dicht op elkaar zitten. Maar nu ze wat groter zijn is het zo fijn en leuk voor ze! Zo gingen ze ook steeds sámen in de helicopters die aan zo’n reels over de speeltuin gingen…samen…samen ging dat heel goed. Tot Pepijn dacht “ ik ga alleen” en Mees dacht “dan ga ik erachteraan”! Pepijn trapte snel naar het einde toe….Naar Mees liep ik maar even toe omdat ik zag dat het niet zo makkelijk ging. “Mama, hij gaat steeds achteruit…” Mees zijn benen waren niet lang genoeg om te trappen, dus deed hij het met zijn handen…maar als hij dan even wilde stoppen, ging die heli meteen weer terug naar achter… toen Mees zag dat Pepijn al weer bij het einde was, begon de paniek… Daar sta je dan als mama, 3 meter lager…hem proberen te kalmeren en zeggen dat hij kan doen…. Maar nee, Mees wilde er nú uit! Gelukkig kwam er een meisje dat er werkt met een stok aangelopen en wilde een sterke papa hem wel even voor me naar het einde trekken. Ik er naast lopend en herhalend dat hij niks hoefde te doen, er hem niks kon gebeuren en hij er bijna was….

Mijn stoere, grote kleine Mees die op het moment dat hij eruit kwam meteen in me kroop. Even uit huilen bij mama, ik hoop dat hij en Pep dat gewoon voor altijd blijven doen!!!

Zondag hebben we gevalen. Iedereen in de boot en Marco, Tjeert en ik in een kano. Ik keek er een beetje tegen op, het leek me fysiek nogal een uitdaging…. Ik ging in die kano zitten…ik wiebelde alle kanten op!  “ik vind dit écht even spannend hoor Tjeert!” Hij zei achteraf dat hij dacht dat ik eruit zou willen, veilig de boot in. Maar nee hoor! Maar ik zeg het wel altijd even hardop dat ik het spannend vind, dat help haha. En daar gingen we hoor! Het was zó gaaf!!! En die stilte om je heen, het water, de wind, heerlijk! 

Halverwege zouden we stoppen, maar op dat stukje konden we toch niet aanleggen… “ moet ik je slepen?” Vroeg Tjeert nog… Maar stom he…ondanks dat ik mijn gewrichten zó erg voelde al en mn spieren (nek/pols) Brande…wilde ik niet toegeven/opgeven… Gelukkig konden we een eindje verder wel even aanleggen. Toen wij met de kano’s er aan kwamen plotse Pep al het water in. Ik ben hem meteen achteraan gesprongen, heerlijk verfrissend water! Alleen die bodem….GATVER!!! geef mij dan maar de zee.

Daarna hebben we nog lekker even gezwommen bij een meertje. Pepijn en Mees zijn dol op Eliza, en zij moet wel dol op hun zijn aangezien ze een modderbad/massage toe liet haha.

- De terug weg was verkoelend -

10-08-2020 "Italiaanse bed tijden en temperaturen"

Fotografie-linda heeft zoals jullie hebben kunnen lezen vakantie. Afgelopen week was ik ook écht op vakantie. Oké het was niet het Italië zoals eerder geplant. Maar de temperatuur was er wel naar! De reis duurde een stuk korter al was de vouwwagen en auto net zo vol!

We waren een weekje naar de Achterhoek waar mijn oom en tante wonen. Samen met mijn zus en haar gezin en mijn ouders kampeerden we in de tuin. Het was heerlijk! Ook mijn nichtje kwam langs met haar vriend en de 5 weken oude Davíd ❤Wat vond ik het heerlijk dat ze vroeg of ik haar wilde helpen om hem in de draagdoek te doen. En wat fijn dat hij dat meteen zo lekker vond dat hij meteen in slaap viel. Dat voorspelt veel goeds en ik hoop dat het hun gaat brengen wat het mij bracht bij Mees. Je handen vrij, rust, een kindje dat slaapt en toch lekker bij mama is.

We hebben leuke dingen gedaan, met de familie maar ook apart als gezin. En in de avond lekker samen eten en daarna borrelen. De kinderen hadden Italiaanse bed tijden en sliepen daarna ook lekker uit tot een uur of 8/h9 🙌 heel fijn.

We zijn naar een grote speeltuin geweest. Bij binnenkomst was het druk en was het écht aan jezelf om afstand te bewaren. Maar daarna was het een stuk makkelijker en hebben we kunnen genieten.

Ook ben ik samen met Marco, mijn zus en zwanger een avondje naar Lichtervoorde gegaan. Heerlijke zomerse avond op het terras. Wij kozen een rustiger terras uit ivm Corona. Toch vroegen we ons af, waarom het terras daarnaast zoveel drukker was.... Wij werden top bediend, alles was heel schoon en er werd goed omgegaan met de Corona maatregelen. Mijn tante vertelde achteraf dat het daar een stuk duurder is... maar als dat al zo was heb ik dat voor een relaxte avond (waarbij je niet elke keer je adem in houd omdat er iemand veel te dichtbij komt) wel over. 

Ik wilde paardrijden, alleen de manege die buiten ritten verzorgt daar in de buurt bleek vakantie te hebben.... Mijn oom Paul heeft toen bij de buren gevraagd of ik op een paard van hun mocht rijden in de bak. Dat mocht! Heel leuk en lief van hun. Het paard was absoluut geen makkelijke, heel stug in de mond en héél gevoelig aan de achterkant. Dus ik moest mijn benen écht heel stil houden (altijd mijn leerpuntje... Die wiebel enkels van mij 🙈) maar ze vond het heel knap hoe ik het paard reed, zo voor de eerste keer. Dus wanneer ik bij mijn oom en tante logeer ben ik welkom om te komen rijden! Super leuk!!!

Het brandweer museum was leuk en het kristal museum was leuk voor de jongens maar zeker ook voor mijzelf. Ik heb er weer 3 mooie edelstenen bij. De jongens hebben goud gezocht en zijn helemaal blij met hun zakje goud! 🤣
Die dag dat ik én paard reed én 2 musea bezocht met 36° was misschien iets te veel van het goede... Maar Ja het was de laatste dag en we moesten toch nog even wat afvinken van ons lijstje. Die avond ging ik door mijn rug en lag ik op de grond en had ik knallende koppijn. Ook de dag erna voelde ik me niet zo goed.... best naar maar ik moet dat dan maar "voor lief" nemen.... want we hebben zo genoten allemaal!
Vandaag rustig aan de was wegwerken, afwisselend met een verfrissende plons in de jacuzzi. Nog lekker een weekje vakantie en dan ga ik weer lekker aan de bak!
Deze week stond mijn auto natuurlijk stil in Wassenaar...maar deze week kun je hem weer spotten.....!!! #zomeractie

27-07-2020 " Fotografie-linda rijd reclame!" 

De eerste week vakantie zit er alweer op! Tijdens de lockdown genoot ik elke ochtend in de tuin heel bewust van een kopje koffie en een glaasje spa rood. Dit was toen de jongens naar school gingen meteen weer verdwenen. We zijn altijd op tijd wakker dus ochtend stress hebben we meestal geen last van. Maar de rust daarvoor nemen deed ik dan weer niet echt. Ook koos ik dan voor nog even 10 minuten snoozen… En nu, nu is het vakantie en heb ik dat koffietje in de tuin meteen weer op gepakt. De jongens kijken tv of spelen een spelletje op de X-box. Vroeger zou ik mezelf een loedermoeder vinden…in de ochtend tv?! X-box?! Maar ach het is niet zo dat ze hele dagen erachter zitten… en als we op die manier een rustige vakantie ochtend kunnen hebben… waarom dan pas wachten met het geven van hun schermtijd in de middag!? Want wanneer ik zeg dat het nu toch echt tijd is om dat ding uit te doen…dan gaan ze lekker buiten spelen, doen we spelletjes, knutselen we, gaan we fietsen of wandelen, erop uit! En uiteindelijk is die afwisseling belangrijker dan het moment dat ze achter een schermpje zitten. En tja…zij hebben vakantie en ik ook! 

Al probeer ik deze vakantie de maandag ochtend even te gebruiken voor mijn BLOG, editen wanneer dat nodig is en alles wat achter de schermen gebeurd bij Fotografie-linda. Ook ben ik naast het project “Het verhaal achter” nog een privé projectje begonnen. De mensen die ik lief heb, wil ik op de foto voor in onze “Wall of fam” ;) Dus zo nu en dan nodig ik iemand uit om te portretteren hiervoor. Deze week was dat mijn schoonmoeder. Ze heeft nooit graag op de foto gegaan, maar ze wilde dit voor ons wel doen. Iemand die het zelf vreselijk vind om te doen, iemand die zegt ik sta er toch nooit goed op wanneer het niet spontaan is, dat is best lastig. Maar ik neem de tijd, en vertel dat je ook geen nep lach hoeft op te zetten. Ik vertelde dat ze ook aan een mooi, liefde vol moment kon denken. Daaruit ontstond deze foto. Ik zal eerdaags ook stiekem wat spontane foto’s maken, daar is ze toch meer van en dat is ook helemaal oké. Maar wij hebben in ieder geval een foto voor onze wall of fam!!!

Fotografie-linda heeft nu een (al zeg ik het zelf) hele leuke actie! Ik heb namelijk mijn FIAT tot rijdende reclame omgetoverd met mijn logo erop! De site voor achterop moet nog binnen komen…maar de actie gaat nú in. Dus wanneer jij mijn FIAT ergens ziet staan of rijden….maak dan snel een foto ervan! Deel je deze foto op je social, volg en tag fotografie-linda én 2 vrienden en maak kans op een fotoshoot ter waarde van 100,-!

Tag op insta met @fotografie_linda.nl

Tag op facebook met @fotografielinda.nl 

Doe jij mee?

15-07-2020 "De reden waarom...."

Afgelopen maandag geen blog! Ik had nog geen tijd gehad dat weekend en maandag was ik gesloopt van werk... De laatste weken van het schooljaar zijn de kindjes op de groep er klaar mee. Een aantal weet dat ze na de zomer naar een andere school gaan. Ze hebben daar vaak al gekeken en dan willen ze of nú weg...of vinden het juist héél moeilijk om los te laten. Dus de emoties gaan alle kanten op.... Dat betekend veel onrust, reageren op elkaar, negatieve aandacht vragen, schelde, schoppen, slaan, krabben, met spullen gooien… maar gelukkig word er ook positieve aandacht gevraagd, maar goed ook dat is soms een beetje teveel én wanneer je, je handen daar even niet vrij voor hebt, slaat de bui meteen weer om ook. 

Vandaag was mijn laatste werkdag bij de grote beer. Het is nog niet zeker of en op welke groep ik na de zomer kom. Maar ik hoop dat ze een leuke plek voor me hebben. Op 1 aanbod heb ik echter al meteen nee gezegd. Dit was voor een groep in de bovenbouw en daar gaat mijn hartje niet meteen harder van kloppen (of juist wel maar niet op een positieve manier 🤣 haha)

We gaan het zien, ze hadden een plekje op de specialistische groep voor kinderen van 3 tot 6 jaar met autisme. Super leuk, maar ik heb wel aangeven dat ik 2 dagen wil... Dat voelt een beetje als "take it or leave it….of juist een kans die ik laat schieten, maar het is nu eenmaal waar ik me goed bij voel. 

Als ik mijn collega's spreek zo aan het einde van het schooljaar...zitten de meeste er best wel doorheen (die over het algemeen 3 of 4 dagen werken) Het ziekte verzuim is hoog... toch word er niet naar een langdurige oplossing voor dit probleem gezocht. Dat vind ik wel heel zonde... Natuurlijk snap ik dat qua kosten niet alles mogelijk is. Toch denk ik dat het uiteindelijk goedkoper (en gezonder) is wanneer je je personeel niet alsmaar over hun grenzen laat gaan. 

Een collega zei " jij bent zo lekker nuchter daarin...je weet zo goed wat je wilt, stelt grenzen en durft nee te zeggen" Ik hoop dat meer mensen dat gaan doen en ik hoop dan ook meteen van harte dat ze niet eerst onderuit hoeven gaan zoals ik (en vele mensen en ook collega's met mij) Want helaas is dat in praktijk vaak wel zo. Ik weet nog goed dat een collega (ervaringsdeskundige...) 3 jaar geleden tegen mij zei: " je gaat hier zoveel sterker door worden, ooit ben je hier blij mee". Ik verklaarde haar voor gek... maar ja... achteraf is dat zeker zo! 

Máár laten we hopen dat nu anno 2020 gewoon gehoor gegeven gaat worden aan mensen die aangeven dat het zwaar is in de jeugdzorg en speciaal onderwijs. Want in de jaren dat ik even weggeweest ben, is er nog niet veel veranderd of verbeterd daarin. Vele nemen hun werk mee naar huis, werken over, hebben geen pauze en ga zo maar door. 

Een vriend van mij was dan ook erg verbaasd wat ik terug was op mijn oude stekkie. En die reactie snap ik absoluut. In mijn blogs ben ik dan ook niet altijd positief geweest en in gesprekken ook niet natuurlijk. Máár ik weet inmiddels heel goed wat ik wel en niet wil en ben heel goed in mij grenzen aangeven. Dus het is oké voor mij!!!

Oké ik doe het hé...die grenzen aan geven... maar soms voel ik me er eerlijk gezegd wel rot door. Zo ben ik bijvoorbeeld klassenmoeder. Maar na 2 fysiek pittige dagen (tillen van kinderen, schoppen tegen houden, kinderen uit elkaar halen etc is niet heel goed voor mijn spieren en eigenlijk van die van niemand) plan ik meestal een rustige woensdag ochtend zodat ik de middag en de rest van de week en weekend fris en fruitig met een lach er voor mijn jongens kan zijn. Maar als ik dat dan aangeef wanneer er hulpouder gevraagd worden en ik dus een ander ouder vraag.... voelt dat toch rot en ben ik tóch geneigd om een verklaring te geven... En eigenlijk slaat dat natuurlijk nergens op…. Waarom zou het erg zijn om een andere moeder te vragen die het op dat moment juist leuk vind om te doen? Ik vind het ook altijd onwijs leuk om mee te gaan, maar nu even niet. Dat moet toch oké zijn…En weet je…dat is het ook, wat iemand ook zou zeggen.

Dus ja... nooit uitgeleerd natuurlijk! 

Gelukkig maar, als alles je makkelijk afgaat word het immers ook zo saai 😉

Donderdag had ik een shoot met Sami. Wat een heerlijk eigenwijs vrolijk mannetje! Die krullen en die lach doen het natuurlijk goed op de foto dus dat was een uurtje energiek achter de camera staan. En hij energiek vóór de camera! 

Deze week komt er een leuke actie aan!!! Je kunt een GRATIS shoot winnen ....

Wat je daar voor moet doen? Hou mijn social media in de gaten!!!

06-07-2020 " Opeens werd ik teruggefloten..." 

Mijn polsen, mijn spieren, mijn armen doen pijn....
Tussen mijn schouders brand het....
Mijn longen lijken niet genoeg ruimte te hebben in mijn lijf...

Waarom heb ik laatst hardop gezet dat het best oké ging met dat lijf van mij!? Toen ik het mezelf hardop hoorde zeggen dacht ik nog...doe dat nou niet......!
Twee shoots en het bijbehorende nabewerken, 2 pittige dagen op de groep...de nagels staan letterlijk in mijn hand. Een paar keer dusdanige uitbarstingen en incidenten dat ik een kind mee moest nemen uit de situatie naar een andere kamer. Dat vonden mijn polsen niet oké... vanaf woensdag voelde mijn polsen alsof ze gekneusd zijn. Wat natuurlijk niet zo is...maar daar vergelijk ik de pijn mee. Mijn lijf zei even heel hard STOP! na die dagen. Wellicht werkt het weer ook niet mee...want de periode dat ze zon volop scheen deed alles sowieso minder pijn. Ook de droge warme lucht vinden mijn longen een stuk fijner. Maar voor nu... ik luisterde dus maar naar het stopsignaal... al kon ik ook niet anders dan dat...  Goed voor jezelf zorgen lijken sommige mensen egoïstisch, lui of raar te vinden.... Terwijl ik gelukkig heb geleerd dat het juist goed is om voor jezelf te zorgen, als jij het niet doet...wie doet het dan wel. En wanneer je goed voor jezelf zorgt, je niet voorbij gaat aan jezelf en je grenzen (dan heb ik het over normen en waarden maar dus ook wanneer je lijf je letterlijk grenzen geeft...) pas dán ben je écht in staat om goed voor andere te zorgen. Soms moet je even nee zeggen tegen anderen, om ja te zeggen tegen jezelf. Juist op die manier komt er evenwicht, ballans waar zoveel mensen naar zoeken! 

Dus in het kader Selfcare ging ik Vrijdag weer naar mijn eerste live les van Yin yoga! Wat was dat fijn, we hebben vooral veel meditatie oefeningen gedaan en dat was dus goed herstel momentje. 
Zaterdag even lekker uitslapen. Gelukkig begonnen onze nieuwe buren niet zo vroeg dus lukte dat ook echt. Marco lekker met de jongens naar beneden, hij mag de zondag uitslapen. 
Komende week dus weer een beetje beter doseren... En hopen dat mijn lijf snel weer lief wil doen voor mij als ik dat voor haar ben ;)

Máár wat was het leuk! Het was al even geleden dat ik een studio shoots op locatie had gehad. Normaal is dat meestal voor meerdere zakelijke portretten bij een bedrijf. Nu was het voor mevr Oliehoek. Ze had dit cadeau gekregen van haar zoon en schoondochter. Maar ze is  90(!!!) geworden en dus de 2 trappen naar mijn studio lukken niet meer. Dus ik nam alles mee naar haar huis en maakte daar mooie portretten van haar. Wow, ik mag hopen dat als ik überhaupt 90 mag worden...er nog zo goed uit zie en nog zo helder ben! 
Ik was trouwens weer verbaast wat er allemaal in die kleine fijne auto van mij past! Een lamp, een softbox van 120cm, volle camera tas, statief en een achtergrond van 2 bij 1.5....alhoewel die opvouwbaar is....op een of andere manier... Maar voor wie de tentjes van de Ikea kent.... zoiets dus... het lukt meestal net niet helemaal 🙈 maar goed...het paste!!! 

Donderdag weer een shoot bij mij in de studio. Wat heb ik daar veel zin in! Dit mannetje staat graag voor de camera en zijn mama wil graag mooie vrolijke portretten. Ik heb een foto van hem gezien, en ik denk dat dat wel gaat lukken!!!

Wil jij ook een fotoshoot cadeau geven? Misschien voor opa of oma een mooi portret? Of een familie shoot? Maar ook leuk als kraamcadeau of geef het nog wat eerder op de babyshouwer, dan kan de bolle buik nog mooi vastgelegd worden. Of gewoon een shoot voor jezelf? In het kader van Selfcare! Nog een ander leuk idee? Mail, er is van alles mogelijk! 

- Mevr Oliehoek 90 jaar -

29-06-2020 "Kleurrijke familie shoot" 

Afgelopen weekend had ik weer een leuke, lieve en kleurrijke familie voor mijn lens staan. Wat is dat toch fijn als mensen eerst een shoot (branding shoot) boeken voor hun bedrijf en daarna terug komen met het hele gezin! Voor deze natuur liefhebber trok ik graag weer de natuur in om mooie gezinsportretten is maken. Bij shoots op locatie buiten is het altijd afwachten wat het weer doet. Bij een studiostoot pas ik het licht zo aan, zodat ik het resultaat krijg wat we willen. Bijvoorbeeld juist veel contrast en schaduwen voor een speels effect, of een heel heldere/lichte foto’s voor bijvoorbeeld een fashion of beauty shoot.  Buiten ben ik afhankelijk van mijn ene grote licht….de zon! Nou die scheen volop….en niet…en volop….en niet…haha het leek wel een knipperlicht. Gelukkig ben ik redelijk snel met instellingen aanpassen en dat schakelen maakt het ook wel weer lekker divers. Ik moest vandaag werken, en morgen ook, dus kan ik vd week pas echt aan het editen beginnen al zal ik bij shoots als deze vooral alleen wat fine tunen. Maar natuurlijk heeft de familie alvast een sneak peak ontvangen en daar zijn ze heel blij mee.

Donderdag een “studio shoot” op locatie, de moeder van een vriend portretteren. Een vrouw op leeftijd dus alle voorzorgsmaatregelen natuurlijk extra goed naleven. Ik heb er heel veel zin in, ik heb veel over haar gehoord maar ken haar zelf niet. En omdat zij de trap naar mijn studio niet meer kan beklimmen kom ik gewoon lekker met mijn studio naar haar toe. Wat er allemaal niet in een FIAT 500 past ;) Dat gaat helemaal goed komen.

Over 3 weken zit mijn werk bij ORION er al weer op...ik heb het daar onwijs naar mijn zin. Er word door meerdere collega's gevraagd of ik niet zou willen blijven mocht er voor langere tijd iemand gezocht worden...Ik stel mezelf steeds de vraag...waarom nam ik 3 jaar geleden ontslag...hoe kon ik me toen zo voelen. Natuurlijk was dat niet per definitie mijn werk wat maakte dat ik toen een burn-out kreeg, er was véél meer aan de hand. Maar qua werk was ik klaar met het gehannes binnen de organisatie...ik wilde geen 24uur meer werken maar toen ik daardoor geen vaste groep meer had werkte ik 16uur, maar daardoor werd ik een pingpong bal... Dat wil ik écht niet meer. En ja, ik weet dat dit echt iets is wat in me zit, ik stap gewoon weer in en het voelt fijn en geeft energie.  

Ook komen er andere opties op mijn pad, één waar ik meteen enthousiast van word en mijn hoofd en lijf meteen JAAAAAAA roept. Maar wat ik ook ga doen straks....Fotografie-linda blijft mijn onderneming waar ik met heel mijn hart aan blijf werken! En ook BLOG, deze word steeds meer en meer gelezen, soms vind ik het bezoekers aantal zelfs een beetje eng worden haha. Maar toch blijf ik mijn persoonlijke verhalen, werk ervaringen en tips delen! Al merk ik dat ik soms wat kortere BLOGS schrijf, maar dat is prima.... Ik ben hierdoor ook weer gevraagd voor een leuke samenwerking! Ik ben héél benieuwd naar het eindresultaat én……jullie gaan er ook iets aan hebben! Dus hou mijn site, social en BLOG vooral in de gaten….

                                                                                                - Familie shoot @Lentevreugd -

22-06-2020 "Ik doe het niet..." 

Het is zaterdag middag en ik plof op de bank. Omdat ik op maandag werk, zit ik nu de jongens naar scouting zijn even te tikken om de BLOG maandag er toch in te houden! 
Mees is vorige week voor het eerst gaan kijken of hij ook op scouting wil. Yes hij vond het leuk en had super veel zin erin vandaag samen met Pepijn. Het is ook echt wat voor die jongens van mij. Lekker buiten zijn, ravotten, spelen en op avontuur! Ik doe dat ook genoeg met ze maar dit is toch weer even een andere omgeving voor ze. Én zeker in deze tijd is dat wel welkom. 

En dan kan ik eens even met mezelf praten.... want het sollicitatie gesprek afgelopen donderdag was leuk en vanaf hun kant is het een ja! Maar zoals jullie weten maak ik tegenwoordig wel overwogen keuzes en heb ik gezegd dat ik alles even op een rijtje wil zetten en dan maandag laat weten of ik ook volmondig ja ga zeggen.... Je kunt denken...maar je wist toch waar je op solliciteerde. En dat is ook zeker zo. Alleen nu is het zo dat je als zzp'er door hun ingehuurd word maar wél verplicht bent een training van hun te volgen met examen etc. en deze zelf betaald. De helft krijg ik terug als blijkt dat ik inderdaad voor hun blijf werken (omdat in het verleden te vaak gebeurde dat mensen na het afronden ervan weer weg gingen). Maar ik vind het nogal veel geld aangezien ik al de nodige investeringen in mezelf en onderneming heb gedaan. Tuurlijk leer je altijd wel bij maar toch...ik heb het stemmetje "is het me zoveel waard" Daarbij ben ik afhankelijk van shoots waar zij me voor indelen (Ik heb daar dus helemaal geen controle over...) binnen de straal van 1uur reistijd die ik maximaal wil aangezien een project om 7.30 begint. Ook zit het hoofdkantoor in Utrecht en moet ik daar best vaak heen (op eigen kosten) om apparatuur te brengen of halen omdat ze niet voor elke ZZP'er een studioset hebben... Dus er zijn wat punten die me tegen hielden volmondig ja! te zeggen. 

En nu ik zo aan het typen ben weet ik mijn uiteindelijk antwoord natuurlijk allang. Maar ik vind het wel heel jammer omdat het in eerste instantie zo goed leek te passen. 
Ik sta nu natuurlijk sowieso tot de zomer voor de klas. Wat ik ook echt weer super leuk vind om te doen. Maar dit is tijdelijk en ik wil meer werken dan dat ik nu doe met mijn eigen shoots. Ik ben super dankbaar voor de nieuwe aanvragen! Maar ik wil meer!!! Maar nee, helaas niet in samenwerking met dit bedrijf. Er zijn teveel punten wat me niet lekker zit. Maar er komt vast wel wat anders op mijn pad. Én zo niet...dan moet het zo zijn. 

Nu de jongens weer naar school gaan en ik vorige week geen shoot had, ben ik even door wat eerdere opdrachten heen gegaan. Zo kwam ik Gigi weer tegen en heb ik nog een setje foto's nabewerkt. Ik vroeg haar toen of ze ook even wilde "test zitten" voor mijn nieuwe achtergrond met daglicht. Dus deze test foto's heb ik nu maar eens nabewerkt en als bedankje ook nog even naar haar toe gezonden. Ik wil naast mijn donkere achtergronden weer wat vaker deze achtergrond gebruiken én mijn witte achtergrond. Mooie dromerige, zachte portretten! 

Dus wil jij een mooie familie shoot of een tof portret van jezelf, papa, mama, opa, oma!? Mail en geef je wensen door en we maken er wat moois van.

- Gigi dream big -

15-06-2020 "Verplicht een stap terug" 

In mijn vorige blog zei ik...op naar een nieuwe werkweek...Wat een fijne werkweek was dat 🙈 Ik had vorig weekend keelpijn, snotterig, hoofdpijn, grieperig en heel moe. Opzich is dat logisch wanneer je weer met kinderen werkt. Kinderen tussen de 3 en 6 jaar... die snotteren nu eenmaal! En tja dan moet je zelf weer even weerstand tegen op bouwen. Maar in corona tijd best lullig om wanneer je net begonnen bent te moeten zeggen dat je ziek bent. Normaal gesproken was ik gewoon gaan werken met een stripje paracetamol op. Ik voelde me zo rot dat ik mijn collega's harder moest laten werken omdat ik ziek was. Normaal gesproken was ik gewoon gaan werken, ziek of niet, doorgaan! 

Veel mensen hebben het erover dat corona verstilling geeft... tijd voor jezelf... tijd voor grenzen... nou daar was ik het dan nu voor het eerst mee eens! Want nu mócht ik niet werken... mocht de kindjes niet naar school brengen/halen. Ik dook mijn bed in en ziekte uit! En dat voelde eerst onrustig maar toen ik er aan toe gaf voelde het als een bevrijding. Misschien was dit wel wat ik juist even nodig had. De corona tijd was absoluut geen verstilling voor mij... Ja mijn fotografie opdrachten stonden stil... Maar dat was dan ook het enige. En nu was er rust, verstilling, het voelt alsof ik gereset ben. Klinkt natuurlijk super vaag besef ik me nu ik dit typ en heb me dit ook niet eerder bedacht. Maar ik had dit misschien dus wel even nodig om weer mijn energie balans te vinden, weer iets meer uit de corona vibe te komen. Ondanks dat ik echt wel nog me aan alle regels houd. Want ik voel me bij het boodschappen doen nog steeds iemand met lichte ptts en/of autisme.... ga uit mijn zone!!!

De kinderen gaan weer naar "gewoon" naar school. En wat vinden ze dat fijn! Ze hebben hun vriendjes gemist. Speeldates worden weer volop gepland, ik werk 2 dagen op de groep en ik vind het weer heelrijk om te doen. 3 jaar geleden stopte ik daar, ik was er klaar mee op dat moment!  Maar wat is het toch fijn dat je 3 jaar later de boel zo weer kunt oppakken alsof je nooit weggeweest bent. Ik draaide gewoon meteen de groep, de kinderen accepteren me, dagen me uit, zoeken me op en sommige kleven aan mijn been. dus zoals ik zeg...alsof ik gewoon niet weggegaan ben. Deze functie vervul ik tot de zomervakantie en ik zei laatst al tegen iemand..." dan komt er wel weer wat anders op mijn pad, dat voel ik..."   En zulke gevoelens kloppen bij mij meestal wel, want ik heb een sollicitatie gesprek!!!! Eerder deed ik al eens een poging bij een fotostudio en werd ik afgewezen omdat ik te goed en gedreven was en ze dachten dat ik snel verveeld zou raken daar. En daar hadden ze gelijk in.... En nu.... we gaan het zien, uitdagend is het in ieder geval! En of het nu fotografie of jeugdzorg is of een combi....zolang ik me maar af blijf vragen of ik er gelukkig van word, ik mijn kindjes er even voor wil missen én of ik energie van krijg!

                                                                    - Lieve Daisy was even op bezoek met haar baasje -

8 juni 2020 "Een nieuwe baan erbij!" 

Vorige week had ik weer mijn eerste klus sinds corona! Een heel ander iets weer dan wat jullie standaard van mijn foto's (voornamelijk studio portretten) gewend ben. Wel iets waar ik reclame voor maak en heel graag doe. Namelijk een bedrijf visueel in beeld brengen. Eerder deed ik dit al wel vaker door de personen in beeld te brengen met mooie zakelijke portretten. Nu ging ik samen met margareth van Konings ecologie de natuur in. Haar werkzaamheden houden zich vooral in de schemer plaatst dus de foto's moesten ook rond die tijd gemaakt worden. Weer even een nieuwe uitdaging dus! Maar wel onwijs gaaf om te doen. Met o.a haar batdetector in haar hand, gingen we op pad! En natuurlijk pikte ik het gouden uurtje ook even stiekem mee! Dus deze week kroop ik weer achter mijn computer en zette ik deze ondernemer uit Wassenaar mooi visueel op de kaart! 

Wist je dat ik ivm de corona crisis een actie heb lopen? 10% korting voor elke wassenaarse ondernemer. Zo helpen we elkaar een beetje. Wees loyaal en shop lokaal, zo dus ook jou fotograaf dus ;) 

En toen... had ik opeens een (tijdelijke) baan naast mijn bedrijf! Shoots zijn over het algemeen in het weekend en daarnaast loopt dat in deze tijd natuurlijk niet storm... Daarbij merk ik dat het met mijn energie goed gaat zolang ik niet alle dagen vol gas ga, zorg dat de batterij niet leeg raakt zeg maar.
Dus ik zette op mijn LinkedIn dat ik open stond voor een nieuwe uitdaging als leerkrachtondersteuner of als pedagogisch medewerker in de jeugdhulpverlening of kinderopvang. Wel zette ik daarbij dat ik opzoek ben naar iets voor 2 dagen. Ik wil namelijk de balans die ik heb houden! De ballans tussen mama, fotograaf, vrouw van en werknemer zijn. Meer lukt met mijn lijf en gezondheid gewoon niet en dat moet ik (én mijn werkgever) accepteren.
Ik werk weer bij Orion in leiderdorp, een leer/zorg combinatie. Natuurlijk ken ik deze setting op mijn duim. Maar nu werk ik niet als Pedagogisch medewerker maar vervang ik de leerkracht. Tijdelijk welliswaar maar juist daarom  voelde dat als een juiste kans! Heel fijn om deze kinderen de aandacht en onderwijs te geven die ze verdienen. Juist in deze tijd. Juis in deze tijd dat het voor sommige van deze gezinnen extra zwaar is. Bijvoorbeeld financieel of omdat de kinderen langere tijd thuis zijn geweest. Dit kan zeker voor deze gezinnen veel stres met zich mee brengen. Of voor kinderen met autisme... wanneer alles anders is dan anders... ze weer wat ritme te geven op school. Dat is super mooi werk! 

Angst voor corona... een beetje wel. Ondanks dat ik alle beperkingen en maatregelen niet voor mezelf doe... is het wel een feit dat ik astma heb... Maar ik geloof écht dat kinderen het niet (zo snel) hebben, dragen en/of overdragen. En met collega's zijn er strenge regels, wat alleen maar fijn is. Ik vond het weer heerlijk om met de kindjes bezig te zijn. En wat een leuke lieve collega's, ze zijn zo dankbaar en laten dat horen. Ik ben daar in mijn element, ik schatte de kindjes meteen goed in, ik zie ze. Op naar een nieuwe (werk)week! En de jongens gaan weer "gewoon" naar school dus dat zal ook wel weer een Fijne balans geven denk ik. Al zal het voor Mees weer wennen zijn. Maar ook hun zie ik en ik ben er voor ze. Want wat ging het goed afgelopen periode met Mees zijn praten! Hij had rust, wist dat ik hem liet uitpraten en hoefde alleen maar tegen zijn grote broer en neefje op te boxen ;) En op de dagen dat ik er niet ben, is papa er voor ze! Hoe lief en fijn is dat! Hij gaat vanaf 15,00 thuis werken... hier kom ik vast in een volgende BLOG nog wel op terug....haha. 

- Konings Ecologie in beeld - 

25 mei 2020 "Leeg" 

Ik zit al minstens 10 minuten naar een leeg scherm te staren….Leeg…dat ben ik af en toe ook een beetje…

Ondanks dat er gelukkig weer wat opdrachten in de planning staan (YEEEEH!) is de agenda niet vol. Het liefste wil ik gewoon minimaal 1 shoot in de week, dan ben ik in m’n element. Ik baal daar een beetje van en mis dat vuurtje wat het me geeft wanneer ik met mijn camera in mijn handen sta! Het is ook logisch in deze tijd, waarin andere ook minder werk en dus inkomsten hebben. Maar toch heb er vertrouwen in dat het wel weer komt….

Daarnaast zitten we een beetje in een “ flow” zo’n flow van dat dagen veel het zelfde zijn. Aan de ene kant geeft dat rust en een vrij gevoel. Soms voelt het zelfs een beetje alsof we vakantie hebben. We doen in de ochtenden dat de jongens niet naar school hoeven rustig aan. Daarna zitten we samen aan tafel, Pepijn aan zijn huiswerk, mees tekent of zit te knutselen, ik help waar dat nodig is en probeer wat te lezen of kleur gezellig met Mees mee.  En dan hebben we de rest van de dag vrij… ik stimuleer de jongens om lekker buiten te spelen, we doen een spelletje, gaan een stuk wandelen of fietsen. Meer dan dat kan niet…en dat maakt me soms een beetje leeg…. De weken vliegen voorbij… we zitten al in week 10 van het nieuwe normaal…

Gelukkig kan er weer een beetje meer en konden we gister bijvoorbeeld gezellig bij een vriend BBQen. Buiten met een vuurtje en een kacheltje erbij en gezellige en open en eerlijke gesprekken. Die momenten zijn fijn! Ook at ik gister een taartje op mijn neefje zijn 5.5ste verjaardag!!! Tja gekke tijden vragen om gekke acties, love it!

En dan...vandaag is het maandag, voorheen mijn lievelingsdag, mijn edit dag of mijn shoot dag….

Alleen heb ik vandaag geen shoot en helemaal niks te editen en dat vind ik rot! Ik ben moe en er komt weinig uit mijn handen… terwijl vandaag de jongens naar school zijn, ik veel zou kunnen doen, al is het een klus in huis oppakken, een kast uitruimen of iets…. 

Maar tja…mijn BLOG staat voor een eerlijk beeld van de werkelijkheid en soms is dit ook gewoon even zoals het is. Een baaldag, even geen geluksmomentjes zien, moe en chagrijnig zijn en niks willen. En dat niksen doe ik dan ook maar en probeer dat te accepteren (leer momentje!) en misschien dat ik er vandaag ergens stiekem 1 minuutje van kan genieten….van dat niks…wie weet.

Liefs, 

Linda

 18 mei 2020 " Gewoon is niet zo gewoon"

Na 5 gastbloggers ben ik zelf weer terug met mijn “Het verhaal achter fotografie-linda.nl" Ik neem jullie weer mee achter de schermen van mijn fotosessies en alles wat daarbij komt kijken maar ook een kijkje in mijn leven. 

Het leven wat afgelopen periode natuurlijk ook voor mij totaal anders was! Máár toch ook zo gewoon... Ik ben iemand die zich bewust probeert te zijn van de kleine dingen die me gelukkig maken. Kleine momenten die zo normaal kunnen zijn of worden maar waar ik juist in deze periode zo dankbaar voor ben en het niet voor lief neem. “Gewoon” even een kopje koffie in de tuin in de ochtend zon. “Gewoon” iemand die naar je glimlacht omdat je een omweg neemt zodat je elkaar op 1.5m kunt passeren. “Gewoon” een meditatie die langer dan 2 min duurt omdat de jongens praten met elkaar ipv vechten wanneer ze iets moeten oplossen samen. “Gewoon” de dingen die wél kunnen en mogen….en daar blij mee zijn.

Want geloof me, ik heb het er moeilijk mee om dierbare niet te kunnen knuffelen en vasthouden. Zeker ook toen mijn verzorg paard afgelopen periode opeens overleed. Op dat moment wilde ik mijn moeder toch écht heel graag even vasthouden. Maar we deden dat niet. Niet omdat we bang zijn, niet omdat we panisch zijn maar we doen wat we kunnen doen en wat binnen ons bereik ligt. "Flatten the curve...." Dat hoef je niet voor jezelf te doen, dat hoef je niet voor een bekende (ouder iemand of iemand die in risicogroep zit) te doen. Of wel natuurlijk, maar zeker ook voor al die andere die helaas wél op de IC terecht komen... zodat die mensen te beste kans maken die ze op dat moment gegeven is.... 

Dus nee die knuffel gaven we niet. Wel zagen we elkaar deze periode op een gegeven moment weer. Het mocht immers volgens de richtlijnen en eerlijk gezegd was ik lichtelijk gek aan het worden... we spreken nu af en houden afstand! Maar we hebben ook weer "lucht", even een volwassen gesprek, de kinderen die lekker met water aan het spelen zijn, plezier maken en dan onderling nog steeds wel eens zeggen "ander halve meter!" Terwijl we dat hebben laten gaan (met een paar vriendjes uit de buurt en neefje/nichtje) nu ze weer naar school gaan. 

Dus nee het afstand houden is niet iets wat ik fijn vind.... Maar we weten waar we het voor doen. En zoals ik zei, juist van het feit dat we elkaar nog kúnnen en mógen zien, daar moeten we dankbaar voor zijn. Langzaamaan zie ik ook wat vriendinnen weer, in de tuin op afstand en dat is helemaal prima. Samen genieten van de zon en een glaasje wijn. Dan zou je toch zomaar even alles kunnen vergeten. Dus wat mis ik nu écht in deze periode, op de knuffels met dierbare na.... 

De jongens gaan weer 2 hele dagen naar school. Vooral Pepijn doet dat weer goed. Die is zó leergierig en praat de hele dag door. Ondanks dat ik het thuis onderwijs écht heel leuk vind. Geeft het mij ook weer wat meer lucht, letterlijk even adem en denkruimte. Zo kan ik na school, wanneer zijn hoofd weer vol zit met alles wat hij weet, wil weten en wil leren en meegemaakt heeft hem weer vol liefde opvangen en er voor ze zijn. 

Mees vond het thuisonderwijs prima en deed het super afgelopen weken. Hij had zin om juf Inge weer te zien en wilde héél graag weer in de poppenhoek spelen. Maar vorige week maandag was het toch weer wennen voor hem toen ik hem weg bracht. Gelukkig weet ik dat dat maar kort duurt en kreeg ik hem met een glimlach, zwarte toet en zwarte broek weer terug mee naar huis. Heerlijk!!! Vandaag mag hij ook nog even trakteren omdat hij 21 april jarig was. Daar keek hij al die tijd naar uit.

Maar goed... de maatregelen zijn natuurlijk weer aangepast en dat betekende ook dat ik weer écht mag beginnen! Máár wilde ik ook beginnen... willen natuurlijk maar ik heb er wel even over na moeten denken. Ik heb een lijstje opgesteld met de officiële richtlijnen en aangevuld met regels vanuit mezelf zodat het ook daadwerkelijk oké voelt om te doen. Ik heb 3 opdrachten die komende periode kunnen doorgaan en 1 die helaas nog even uitgesteld moet worden omdat het meerdere huishoudens betreft. Maar ik heb er weer heel veel zin in!!! Weer lekker achter mijn camera staan om vervolgens achter de computer te kruipen, energie!!! Ook ben ik achter de schermen bezig met o.a mijn fotoproject, de studio en de site en nog veel meer leuks!!!! Maar daar over later meer… 

Ik wil de 5 lieve gastbloggers bij deze nog even bedanken voor jullie openheid en eerlijkheid. Dat jullie de tijd namen om jullie gedachte en situatie op papier te zetten en open stelde voor mij en mijn camera! Dank jullie wel!

Mees werd 21 april 5 jaar!